Anitha Selvam
நாட்டாமை
வணக்கம் ஃப்ரெண்ட்ஸ்..
அதேதான் லைக்ஸ்க்கும் கமென்ட்ஸ்க்கும் ரொம்ப நன்றி. Siteல் வர்ற சில கதைகளைப் படித்தேன். அதையெல்லாம் படிச்சிட்டு என் கதைக்கும் நீங்க லைக் பண்றீங்கன்னு தெரிஞ்சப்போதான் உங்க பெருந்தன்மையான மனதைப் புரிஞ்சுகிட்டேன்??. லைக்ஸ் அன்ட் கமென்ட் போட்ட எல்லோருக்கும் நன்றி?? இதோ நான்காவது அத்தியாயம் உங்களுக்காக..
ஆவலுடன் வித்யா செல்வம்.
அத்தியாயம் 4
மனோ டவர்ஸ் என்று ஆங்கிலத்தில் தங்க நிறத்தில் வார்க்கப்பட்ட எழுத்துகளைக் தாங்கியபடி நின்றது அந்த இரண்டு மாடிக் கட்டிடம். தனது டூவீலரைப் பார்க்கிங்கில் நிறுத்திவிட்டு சாவியை எடுத்தவர் கொஞ்சம் தள்ளி நின்ற அந்த ஐ20 ஐப் பார்த்ததும் முதலில் நினைத்தது இன்றைக்குமா என்பதுதான். பின்னே அவரே 9 மணி அலுவலகத்துக்கு எட்டு முப்பதுக்கு வருபவர். அவரை விட சீக்கிரம் வருகிறான்.அவர் பெண்ணை பள்ளியில் விட்டு வர இந்த நேரம்தான் வசதிப்படுவதில் முன்னே வருவதில் பிரச்சினையில்லை. மற்றவர் ஒன்பதிலிருந்து ஒன்பது முப்பதிற்குள் வரும் இந்த அலுவலகத்தில் இந்த ஐந்து மணி செடி என்று ஒன்று உண்டு, அதில் பூ பூத்தால் கடிகாரமே பார்க்க வேண்டாம், மணி ஐந்து என்று சொல்லி விடலாம், அது போல மனோ ஒரு ஒன்பது மணி ஓனர். மணி அடிப்பதும் இவன் எம்.டி அறையைத் திறப்பதும் சரியாக இருக்கும்.
மனோ இந்த அலுவலகத்தை ஆரம்பித்ததிலிருந்தே அப்படித்தான். கம்பெனி ஆரம்பித்த நாளிலிருந்து அவனுடைய செக்ரட்டரியாக வேலை செய்கிறார். அப்பொழுதெல்லாம் ஒன்பது மணிக்கு வந்ததும் இவரை அழைத்து அன்றைய பேப்பர் ஒர்க்ஸ் எல்லாவற்றையும் கடகடவென சொல்லுவான். அப்புறம் வண்டியை எடுத்து கிளம்பி விடுவான். தனியாக, இல்லைனா அந்த மேக்னா பொண்ணோடு. மேஸ்திரியைப் போய் பார்ப்பான். கம்பி சப்ளை செய்பவரைப் பார்ப்பான். சரியான விளம்பரம், சரியான இடங்களில் சொல்லி வைப்பது, அதிர்ஷ்டம் எதனால் என்று தெரியவில்லை அவனுக்கு வாய்ப்பு கிடைத்தது. அதுவும் முதலில் கிடைத்தது இரண்டு வீடுகள் கட்டுவதற்கான ஒப்பந்தம்தான்.
அந்த இரண்டில் ஒன்று அந்த ஏரியாவின் முக்கிய பிரமுகர் ஒருவருடையது. பால் காய்ச்சும் நிகழ்ச்சியில் எல்லோரும் வீட்டைப் புகழ, வீட்டு ஓனர் நம்ம மனோவைப் புகழ, மனோவிற்கு முதல் பெரிய வாய்ப்பு வந்தது. அது மூன்று அடுக்குகளுடன் நான்கு காம்ப்ளெக்ஸ்கள் கொண்ட அபார்ட்மென்ட். அதில் ஒரு காம்ப்ளெக்ஸை மனோவிடம் கொடுத்தது நிறுவனம். கொடுத்த நேரத்தில் குறிப்பிட்ட பணத்தில் கட்டிடம் கையில் வர எல்லா காம்ப்ளெக்ஸின் பொறுப்பும் மனோவிற்கே வந்தது.
அதற்குப்பின் எல்லாமே ஏறுமுகம்தான். போன வாரம் நடந்த ஒரு விருந்தில் கூட இதெல்லாம் அதிர்ஷ்டம் பா என்று பேசிக் கொண்டனர். மாதவிக்கு அதில் அவ்வளவு உடன்பாடு இல்லை.
கூடவே இருந்து பார்ப்பவர் ஆயிற்றே. இங்கேயும் தொழிலாளர் பிரச்சனை வரும். அரசு அலுவலகங்களின் சிகப்பு நாடாக்கள் கட்டம் கட்டும். அதை எல்லாம் அவன் சமாளிப்பதைப் பார்த்து ரசிக்க கூட செய்வார்.போன வருடம் ஒரு கட்டிடம் ரொம்பவே தகராறு பண்ண, வக்கீல், இடத்தின் ஓனர், பிஸினஸ் அட்வைசர், பி.ஆர்.ஓ, இன்ஜினியர் இன்னும் சிலருடன் மீட்டிங் போட்டான். அதில் ஒருவர் சொன்னார், “என்ன சார்.. பயமாயிருக்கே.. கையை ரொம்ப கடிச்சிருமோ?”
அதற்கு மனோ சொன்னது, “ ஏன் பயம் சார். பரிட்சையில் விடை தெரியாத கணக்கு வந்தால் பயப்படூவீர்களா.. அதற்கான ஃபார்முலாவைத் தானே தேட வேண்டும். அதைத் தேட தான் இந்த மீட்டிங். எல்லா ப்ராப்ளெம்சுக்கும் சொல்யூசன்ஸ் உண்டு. இது நமக்கான சேலஞ்ச். சரியாக காய் நகர்த்தினால் வெற்றி. அதை எப்படி செய்வது என்று கண்டுபிடிக்கத் தான் நாம் எல்லாம் இங்கே வந்திருக்கிறோம்..
பாசிடிவ் எண்ணமும் சரி, நெகட்டிவ் எண்ணமும் சரி, கொட்டாவி போலத்தான். ரூமில் ஒருவருக்கு வந்தால் எல்லோருக்கும் வந்து விடும். அவனது வார்த்தை கொடுத்த பூஸ்டில் எல்லோரும் சேர்ந்து நடத்திய தேடுதல் வேட்டையில் பிரச்சினையைத் தீர்ப்பதற்கான வழி 'பீக் எ பூ' என்று ஓடியே வந்து விட்டது.
ஆனால் அப்பொழுது கூட இவ்வளவு சீக்கிரம் வரமாட்டான். அந்த இவ்வளவு, எவ்வளவு என்பது மாதவிக்கே தெரியாதது. மூன்று நாட்களுக்கு முன்னால் இவர் வரும்போதே அவன் கேபினுக்குள் இருப்பதைப் பார்த்ததும் என்னவோ என்றுதான் உள்ளே சென்றார்.
“வந்துட்டீங்களா சிஸ்டர்? வேலையை ஆரம்பிக்கலாமா?”
“இதோ ஒரு நிமிசம் பா”, ஓடிவந்து நோட்பேடை எடுத்துப் போனார்.
“ அந்த வேளச்சேரி சைட்க்கு கம்பி இறக்குமதி பார்க்கணும். நம்ம நெக்ஸ்ட் ஸ்ட்ரீட் ப்ராஜெக்ட்க்கு பில்டிங் ப்ளான் ஃபைனலைஸ் பண்ணனும், அப்புறம்”
சொல்லிக் கொண்டே போனவனை சந்தேகமாகப் பார்த்தார்.
“என்னாச்சு பா?”
ஃபுளோவில் சொல்லிக் கொண்டிருந்தவன் இவர் கேட்டதும் எதைப் பற்றி கேட்கிறார் என்று ஒரு நொடி புரியாமல் பார்த்தான். புரிந்ததும் சின்ன தயக்கத்திற்குப் பின் சொன்னான்.
“ அது.. அடுத்த வாரம் வீட்டில் ஒரு வேலை சிஸ்டர். முக்கியமான வேலை இல்லாதிருந்தால் ஆஃபிசுக்கு வர வேண்டாம் என்று பார்க்கிறேன்”
வாட்!! மனோவாவது லீவ் போடுவதாவது.
மாதவியின் காது சொன்னதை ‘நோ, நோ.. நீ தப்பா கேட்டிருப்ப.. போய் மறுபடியும் கேட்டுட்டு வா' என்று மூளை தலையைத் திருப்ப வாய் கேட்டது, “ என்ன தம்பி.. சரியா கேட்கலை”
அவர் முகத்தையே பார்த்திருந்தவன் சிரித்து விட்டான்.
“ஹாஹா.. சிஸ்டர்.. நீங்க சரியாத்தான் கேட்டிருக்கீங்க. இந்த ஒரு வாரம் கொஞ்சம் அதிகப்படியான வேலையிருக்கும். ஓ.டி போட சொல்லி அக்கௌன்ட்சில் சொல்லி விடுங்கள்”
“ம்ம்.. சரி தம்பி”
அன்றிலிருந்து இந்த மூன்றுநாட்களாக சீக்கிரம் வருகிறான்.
மனம் தன் வேலையைச் செய்யும் பொழுது கை கால்கள் தன் வேலையைச் செய்ய மாடியேறி தன் கேபினில் ஹேன்ட் பேகை வைத்தார். வாட்ச்மேன் ஏற்கனவே பூ போட்டிருக்க தன் பங்காய் விளக்கேற்றி பிள்ளையாருக்கு ஒரு வணக்கம் வைத்து விட்டு தன் டேபிளை ஒழுங்குபடுத்தினார்.
அதேதான் லைக்ஸ்க்கும் கமென்ட்ஸ்க்கும் ரொம்ப நன்றி. Siteல் வர்ற சில கதைகளைப் படித்தேன். அதையெல்லாம் படிச்சிட்டு என் கதைக்கும் நீங்க லைக் பண்றீங்கன்னு தெரிஞ்சப்போதான் உங்க பெருந்தன்மையான மனதைப் புரிஞ்சுகிட்டேன்??. லைக்ஸ் அன்ட் கமென்ட் போட்ட எல்லோருக்கும் நன்றி?? இதோ நான்காவது அத்தியாயம் உங்களுக்காக..
ஆவலுடன் வித்யா செல்வம்.
அத்தியாயம் 4
மனோ டவர்ஸ் என்று ஆங்கிலத்தில் தங்க நிறத்தில் வார்க்கப்பட்ட எழுத்துகளைக் தாங்கியபடி நின்றது அந்த இரண்டு மாடிக் கட்டிடம். தனது டூவீலரைப் பார்க்கிங்கில் நிறுத்திவிட்டு சாவியை எடுத்தவர் கொஞ்சம் தள்ளி நின்ற அந்த ஐ20 ஐப் பார்த்ததும் முதலில் நினைத்தது இன்றைக்குமா என்பதுதான். பின்னே அவரே 9 மணி அலுவலகத்துக்கு எட்டு முப்பதுக்கு வருபவர். அவரை விட சீக்கிரம் வருகிறான்.அவர் பெண்ணை பள்ளியில் விட்டு வர இந்த நேரம்தான் வசதிப்படுவதில் முன்னே வருவதில் பிரச்சினையில்லை. மற்றவர் ஒன்பதிலிருந்து ஒன்பது முப்பதிற்குள் வரும் இந்த அலுவலகத்தில் இந்த ஐந்து மணி செடி என்று ஒன்று உண்டு, அதில் பூ பூத்தால் கடிகாரமே பார்க்க வேண்டாம், மணி ஐந்து என்று சொல்லி விடலாம், அது போல மனோ ஒரு ஒன்பது மணி ஓனர். மணி அடிப்பதும் இவன் எம்.டி அறையைத் திறப்பதும் சரியாக இருக்கும்.
மனோ இந்த அலுவலகத்தை ஆரம்பித்ததிலிருந்தே அப்படித்தான். கம்பெனி ஆரம்பித்த நாளிலிருந்து அவனுடைய செக்ரட்டரியாக வேலை செய்கிறார். அப்பொழுதெல்லாம் ஒன்பது மணிக்கு வந்ததும் இவரை அழைத்து அன்றைய பேப்பர் ஒர்க்ஸ் எல்லாவற்றையும் கடகடவென சொல்லுவான். அப்புறம் வண்டியை எடுத்து கிளம்பி விடுவான். தனியாக, இல்லைனா அந்த மேக்னா பொண்ணோடு. மேஸ்திரியைப் போய் பார்ப்பான். கம்பி சப்ளை செய்பவரைப் பார்ப்பான். சரியான விளம்பரம், சரியான இடங்களில் சொல்லி வைப்பது, அதிர்ஷ்டம் எதனால் என்று தெரியவில்லை அவனுக்கு வாய்ப்பு கிடைத்தது. அதுவும் முதலில் கிடைத்தது இரண்டு வீடுகள் கட்டுவதற்கான ஒப்பந்தம்தான்.
அந்த இரண்டில் ஒன்று அந்த ஏரியாவின் முக்கிய பிரமுகர் ஒருவருடையது. பால் காய்ச்சும் நிகழ்ச்சியில் எல்லோரும் வீட்டைப் புகழ, வீட்டு ஓனர் நம்ம மனோவைப் புகழ, மனோவிற்கு முதல் பெரிய வாய்ப்பு வந்தது. அது மூன்று அடுக்குகளுடன் நான்கு காம்ப்ளெக்ஸ்கள் கொண்ட அபார்ட்மென்ட். அதில் ஒரு காம்ப்ளெக்ஸை மனோவிடம் கொடுத்தது நிறுவனம். கொடுத்த நேரத்தில் குறிப்பிட்ட பணத்தில் கட்டிடம் கையில் வர எல்லா காம்ப்ளெக்ஸின் பொறுப்பும் மனோவிற்கே வந்தது.
அதற்குப்பின் எல்லாமே ஏறுமுகம்தான். போன வாரம் நடந்த ஒரு விருந்தில் கூட இதெல்லாம் அதிர்ஷ்டம் பா என்று பேசிக் கொண்டனர். மாதவிக்கு அதில் அவ்வளவு உடன்பாடு இல்லை.
கூடவே இருந்து பார்ப்பவர் ஆயிற்றே. இங்கேயும் தொழிலாளர் பிரச்சனை வரும். அரசு அலுவலகங்களின் சிகப்பு நாடாக்கள் கட்டம் கட்டும். அதை எல்லாம் அவன் சமாளிப்பதைப் பார்த்து ரசிக்க கூட செய்வார்.போன வருடம் ஒரு கட்டிடம் ரொம்பவே தகராறு பண்ண, வக்கீல், இடத்தின் ஓனர், பிஸினஸ் அட்வைசர், பி.ஆர்.ஓ, இன்ஜினியர் இன்னும் சிலருடன் மீட்டிங் போட்டான். அதில் ஒருவர் சொன்னார், “என்ன சார்.. பயமாயிருக்கே.. கையை ரொம்ப கடிச்சிருமோ?”
அதற்கு மனோ சொன்னது, “ ஏன் பயம் சார். பரிட்சையில் விடை தெரியாத கணக்கு வந்தால் பயப்படூவீர்களா.. அதற்கான ஃபார்முலாவைத் தானே தேட வேண்டும். அதைத் தேட தான் இந்த மீட்டிங். எல்லா ப்ராப்ளெம்சுக்கும் சொல்யூசன்ஸ் உண்டு. இது நமக்கான சேலஞ்ச். சரியாக காய் நகர்த்தினால் வெற்றி. அதை எப்படி செய்வது என்று கண்டுபிடிக்கத் தான் நாம் எல்லாம் இங்கே வந்திருக்கிறோம்..
பாசிடிவ் எண்ணமும் சரி, நெகட்டிவ் எண்ணமும் சரி, கொட்டாவி போலத்தான். ரூமில் ஒருவருக்கு வந்தால் எல்லோருக்கும் வந்து விடும். அவனது வார்த்தை கொடுத்த பூஸ்டில் எல்லோரும் சேர்ந்து நடத்திய தேடுதல் வேட்டையில் பிரச்சினையைத் தீர்ப்பதற்கான வழி 'பீக் எ பூ' என்று ஓடியே வந்து விட்டது.
ஆனால் அப்பொழுது கூட இவ்வளவு சீக்கிரம் வரமாட்டான். அந்த இவ்வளவு, எவ்வளவு என்பது மாதவிக்கே தெரியாதது. மூன்று நாட்களுக்கு முன்னால் இவர் வரும்போதே அவன் கேபினுக்குள் இருப்பதைப் பார்த்ததும் என்னவோ என்றுதான் உள்ளே சென்றார்.
“வந்துட்டீங்களா சிஸ்டர்? வேலையை ஆரம்பிக்கலாமா?”
“இதோ ஒரு நிமிசம் பா”, ஓடிவந்து நோட்பேடை எடுத்துப் போனார்.
“ அந்த வேளச்சேரி சைட்க்கு கம்பி இறக்குமதி பார்க்கணும். நம்ம நெக்ஸ்ட் ஸ்ட்ரீட் ப்ராஜெக்ட்க்கு பில்டிங் ப்ளான் ஃபைனலைஸ் பண்ணனும், அப்புறம்”
சொல்லிக் கொண்டே போனவனை சந்தேகமாகப் பார்த்தார்.
“என்னாச்சு பா?”
ஃபுளோவில் சொல்லிக் கொண்டிருந்தவன் இவர் கேட்டதும் எதைப் பற்றி கேட்கிறார் என்று ஒரு நொடி புரியாமல் பார்த்தான். புரிந்ததும் சின்ன தயக்கத்திற்குப் பின் சொன்னான்.
“ அது.. அடுத்த வாரம் வீட்டில் ஒரு வேலை சிஸ்டர். முக்கியமான வேலை இல்லாதிருந்தால் ஆஃபிசுக்கு வர வேண்டாம் என்று பார்க்கிறேன்”
வாட்!! மனோவாவது லீவ் போடுவதாவது.
மாதவியின் காது சொன்னதை ‘நோ, நோ.. நீ தப்பா கேட்டிருப்ப.. போய் மறுபடியும் கேட்டுட்டு வா' என்று மூளை தலையைத் திருப்ப வாய் கேட்டது, “ என்ன தம்பி.. சரியா கேட்கலை”
அவர் முகத்தையே பார்த்திருந்தவன் சிரித்து விட்டான்.
“ஹாஹா.. சிஸ்டர்.. நீங்க சரியாத்தான் கேட்டிருக்கீங்க. இந்த ஒரு வாரம் கொஞ்சம் அதிகப்படியான வேலையிருக்கும். ஓ.டி போட சொல்லி அக்கௌன்ட்சில் சொல்லி விடுங்கள்”
“ம்ம்.. சரி தம்பி”
அன்றிலிருந்து இந்த மூன்றுநாட்களாக சீக்கிரம் வருகிறான்.
மனம் தன் வேலையைச் செய்யும் பொழுது கை கால்கள் தன் வேலையைச் செய்ய மாடியேறி தன் கேபினில் ஹேன்ட் பேகை வைத்தார். வாட்ச்மேன் ஏற்கனவே பூ போட்டிருக்க தன் பங்காய் விளக்கேற்றி பிள்ளையாருக்கு ஒரு வணக்கம் வைத்து விட்டு தன் டேபிளை ஒழுங்குபடுத்தினார்.