என்னை சாய்த்தாயே உயிர் தாராயோ
அத்தியாயம் 20
காலங்கள் மாறினாலும்
தேகங்கள் மறைந்தாலும்
நினைவுகளை அழிக்க முடியுமா..??!
பரமபதம் (ஏணியும் பாம்பும்) ஒரு பாரம்பரிய பலகை விளையாட்டு. இரண்டுக்கு மேற்பட்டோர் விளையாடும் இவ்விளையாட்டில் பலகை சதுரக் கட்டங்களைக் கொண்டதாக இருக்கும்.(செஸ் போர்ட் மாதிரி இருக்கும்) இதற்கு தாயக்கட்டையும், வழி நடத்தும் 'கல்'லும் தேவை.
ஏணி, பாம்பு என இரண்டு படங்கள் வைத்து, 100 எண்ணிக்கை கொண்ட கட்டங்கள் இருக்கும். தாயக் கட்டையில் விழும் எண்களை வைத்து(1,2,3,4,5,6,7,8), காயை நகர்த்த வேண்டும். இந்த விளையாட்டால், கணிப்பு திறன், கணித திறன் கிடைக்கும். வெற்றி, தோல்வி, ஏற்றம், இறக்கம் பற்றிய அறிவு கிடைக்கும்.
'தாயம்' என்றால் 'உரிமை' என்று பொருள்படும். உறவினர்களை 'தாயத்தார்' என்று அழைக்கும் பழக்கம் இருந்தததாக தொல்காப்பியத்தில் கூறப்படுகிறது.
மூச்சு விடாமல் அந்த நோட்டு புத்தகத்தில் எழுதியிருந்தவற்றை வாசித்து முடித்தாள் கீர்த்தனா.
"இத்தனை விஷயங்களையும் எப்படி கீர்த்தி தெரிஞ்சி வச்சிருக்க..?!"
"நான் எங்கே...??! இது என் பாட்டியோடது. கிராமத்துக்கு போகும் போ விளையாடுவோம். அப்போ ஏதாவது டௌட் வந்தா கிளியர் பண்ண பாட்டி தான் இதை தந்தாங்கா. சோ இது இப்போ யூஸ் ஆகுது".
"சரி வா... தாயக்கட்டை எங்கேன்னு பார்ப்போம்.
"இந்த மூடி இருக்கிற பாக்ஸ்குள்ள தான் இருக்கும்னு நினைக்கிறேன். ஆனால் இதை எப்படி ஓபன் பண்ணுறது..??" மெதுவாக தட்டி திறக்க முயற்சித்தார் ராஜ சேகர்.
"முஹும்... என்னால முடியல. நீ ட்ரை பண்ணி பாரு".
தட்டி தடவி கீர்த்தனாவும் முயன்றார். ஆனால் அவராலும் முடியவில்லை. சட்டென ஒரு ஐடியா தோன்ற, தன் தலையில் இருந்த ஹேர் பின் கொண்டு அதை திறக்க முயன்றார்.
"திறந்துடு சிஸே....
ஹை.. ய்.... ஓபன் ஆகிட்டுடா.."
இருவரும் அதை திறந்து பார்க்க... அங்கே இரண்டு கற்கள் ஒளிர்ந்தது. அந்த அறையே இப்பொழுது ஏதோ அனுமாய்ஷ்யம் நிறைந்தது போல மனதை திடுக்கிட வைத்தது.
"ஹே இது என்ன.. இப்படி லைட் அடிக்குது... டைமண்ட்டா இருக்குமோ...?!!"
"ஹம்ச்.. சும்மா இரு கீர்த்தி. நான் பார்க்கிறேன்".
கைகளில் எடுத்து அதை கூர்ந்து பார்த்தார் ராஜ சேகர். "ஏதோ வித்தியாசமான கல் மாதிரி இருக்கு. நிலா வெளிச்சம் பட்டதுனால இப்படி தக தக ன்னு மின்னுது. அவ்ளோ தான்".
"பட் இதுல புள்ளி எதுவுமே இல்லையே.. எப்படி தாயம் உருட்டுவது...?" -கீர்த்தனா
"ஹ்ம்ம்.. பொறு நான் பஸ்ட் செக் பண்ணி பார்க்கிறேன். சொன்னவர் அந்த கற்களை கண்களின் அருகில் வைத்து பார்த்து விட்டு...
ஹ்ம்மம்ம்.. ஒன்றும் இருந்த மாதிரி தெரியல.. வேஸ்ட்..." கையில் இருந்த கற்களை அந்த மரபலகை மீது தூக்கி போட்டார்.
அப்போது நடந்தது அதிசயம். அந்த பரமபதத்தில் இருந்த ஏணிகளும் பாம்புகளும் மறைந்து, நேர்கோட்டு வரிசையில் நம்பர்கள் மாறி மாறி சுழல ஆரம்பித்தது. இருவரும் ஷாக் அடித்தது போல உறுத்து விழித்தனர். கீர்த்தனா அதன் அருகில் சென்று தொட்டு பார்த்தார். மந்திரத்திற்கு கட்டுப்பட்டது போல அந்த எண்கள் அப்படியே அசையாமல் நின்றன. விழிகள் ஆச்சரியத்தில் மின்ன கீர்த்தனா ஒவ்வொரு இலக்கங்களையும் அசைத்து எண்களை தேர்ந்தெடுத்தார்.
"ஹே என்ன பண்ணுற...??"
"சும்மா... நானே ஒரு டைம் செட் பண்ணுறேன். எவ்ளோ நேரத்துக்குள்ள இந்த கேம் முடியனும்னு. சும்மா ஒரு கெஸ் தான்".
அவர் இலக்கங்களை தேர்வு செய்து முடித்த பின் அந்த கற்களை கையில் எடுத்துக்கொண்டார். உடனே அது மறைந்து அதிலிருந்து வந்த ஒளி இவர்களை உள்ளே இழுத்து சென்றது.
"ஆ ஆ ஆ ஆ...." அலரலுடன் இருவரும் ஏதோ மாய உலகத்தில் பயணிப்பது போன்ற பிரம்மை.
இப்போது இருவரும் அவர்கள் வீட்டு பால்கனியில் நின்று ஏதோ பேசியபடி நின்ற இரு உருவங்களுக்கு பின்னால் இருந்தார்கள். அவர்கள் பின்னே இவர்கள், ஆம் இவர்கள் மாய உருவம் நின்று கொண்டிருந்தது. அங்கே பால்கனியில் நின்றிருந்தவர்கள் ஒரு கீர்த்தனா ராஜசேகர் என்றால் பின்னே நின்றுருந்தவர்கள் மாய தோற்றம் உடைய கீர்த்தனாவும் ராஜசேகரும்.
மாயா தோற்றம் உடையவர்களுக்கு அதிர்ச்சி என்றால் அப்படி ஒரு அதிர்ச்சி.. ஒரு வேளை நாம் இறந்து விட்டோமோ... ஆவியாகி வந்திருக்கிறோமோ..??!!! என்றெல்லாம் விபரீதமான கற்பனைகள் எழுந்தது.
"ஷ் ஷ் ஷ்... கீர்த்தி. அவர்கள் என்ன பேசுறாங்கன்னு பார்ப்போம். பொறு".
அங்கே நிஜ உருவம் கொண்ட கீர்த்தனாவும் ராஜசேகரும்..
"டேய்.. என்னால நம்பவே முடியவில்லை. எப்படிடா இது... ரொம்ப திரில்லிங்கா இருந்ததுடா..." கைகளை கன்னத்தை தாங்கியபடி பிரம்மித்து போயிருந்தார்.
"ஹ்ம்ம்... என்னாலும் தான். நம்மளால் ட்ராவல் பண்ண முடியுது. எதிர்காலத்துல போய் என்ன நடக்கும்ன்னு தெரிஞ்சிக்க முடியுது. ஆனால் இது எல்லா முறையும் நல்லது இல்லை. ஆபத்து கூட வர வாய்ப்பு இருக்கு".
"என்னடா சொல்லுற..?"
"ம்ம்ம்... இங்க வா". கீர்த்தானவை தன் அருகே அமர வைத்தவர். அந்த தாயம் விளையாடிய பலகையை காண்பித்து.. ஒவொவொன்றுக்கும் விளக்கம் செல்லலானார். அங்கே இருந்த ஒவ்வொரு குறிப்புக்கும், அவரால் அந்த வயதுக்கும் மீறிய அவரிடம் இருந்த புத்தி கூர்மையால், உள்ளே பொதிந்து கிடந்த அர்த்தங்களை, இப்போது அவர்கள் பயணித்த கால பயணத்தின் அனுபவத்தையும் சேர்த்து , சொன்னார்.
முதல் குறிப்பு.
சந்திர தேவதை
சூரிய கதிரை
திருடி கொள்ள..
வான்மகள் மடி திறக்க..
அங்கே புதிதாய் பிறந்தது
புது உலகம்..!
நேரத்தை தாயம் கொண்டாடிய படியே!
விரும்பினால் என்னை தொடு..!
"சூரியன் இல்லாம நிலா இருக்கும் போது... அதாவது ராத்திரி நேரத்துல, வானத்துல இருந்து மழை பெய்யும் நேரம், இந்த கால பயணம் நடக்கும். அதாவது நேரத்தை திருடும் உரிமை. பிடிச்சா இந்த கேம் விளையாடுங்க. அப்படின்னு சொல்லுது".
"ஹ்ம்மம்ம்... சரி சரி.. கால பயணம் பற்றி சரியா புரியலடா".
"பொறு சொல்லுறேன். இந்த கற்கள் தாயம் விளையாடுற பலகை மீது பட்டவுடன் எண்கள் மாறி மாறி ஓடுதுலா.. அது தான் காலத்தின் நேரம். இந்த தேதி இந்த நேரம் அப்படின்னு ஒரு நேரத்தை செட் பண்ணி அதை தொட்டவுடன் நம்மலால் அந்த நேரத்துக்குள்ள பயணம் செய்து அந்த குறிப்பிட்ட நேரத்துக்குள்ள போக முடியும். நம்ம உருவம் அங்கே நிழல் போல போகும். நாம் விரும்புன்னா அங்கே நிஜமான தோற்றத்துக்குள்ள போகலாம். இல்லைன்னா அப்படியே மாய தோற்றம் நிழல் மாதிரி திரும்பி நாம் முதல எந்த காலத்துல இருந்தோமோ அங்கேயே திரும்பி வந்துரும்.
இதை கால பயணம் அதாவது டைம் ட்ராவல் அப்படின்னு சொல்லுவாங்க. அதாவது நேரத்தையும் காலத்தையும்... நம்ம கட்டுப்பாட்டுக்குள்ள கொண்டு வர முடியும். அது எதிர் காலமா இருக்கலாம், நிகழ் காலாமா இருக்கலாம், கடந்த காலமா கூட இருக்கலாம்".
மீண்டும் ஏதோ சந்தேகம் கேட்க வந்த கீர்த்தனாவை கை உயர்த்தி தடுத்தவர், "பொறு மற்ற எல்லா குறிப்புக்கும் அர்த்தம் பார்த்துட்டு கேள்வி கேளு".
குறிப்பு 2.
நான் நீயாகலாம்..
நீ நானாகலாம்...
நாம் காணாம லாகளாம்...
என்னை தாயம் விருந்தாக்கினால்...
உன் விருப்பப்படி என்னை உனதாக்கிக்கொள்!
"அதாவது நாம் கால பயணம் செய்து போனதும் நமது நிலைப்பாட்டை மாற்றி கொள்ளலாம். நான் உன்னோட வாழ்க்கையை மாற்றலாம். இல்ல என்னோட காலத்தில் மாற்றத்தை கொண்டு வரலாம். இல்லன்னா காணாமல் கூட போகலாம். ஏதாவது அந்த நிழல் உருவத்துக்கு ஆபத்து வந்தா... இந்த தாயக்கற்கள் நாம பயன்படுத்தி நாம் காலத்தின் ஓட்டத்தில் பயணம் செய்யலாம். அதுவும் நம்ம விருப்பப்படி".
அடுத்த குறிப்பு 3.
குற்றமில்லை குற்றமில்லை..
காலபகவானை வதம் செய்தால்..
குறுக்கு வழி துணிந்தால்...
கண்சிமிட்டும் நேரத்தில்
காணாமல் போவாயடா...!!
"இதுல என்ன சொல்லியிருக்குதுன்னா.. நாம் இப்படி காலத்தின் நேரத்தை பயன்படுத்தி கொள்வதால் எந்த தப்பும் இல்லை. தவறான எண்ணத்தோடு இல்லை தவறான குறிக்கோளோடு இந்த பரமபத விளையாட்டை விளையாடினால் நம்மளோட வாழ்க்கை அழிஞ்சி போய்டும். ஒரு வேளை செத்து கூட போகலாம்".
"அய்யய்யோ... டேய் என்னடா இது.. ரொம்ப பயமா இருக்குதுடா..."
"ஷ்... ஏன் பயப்படுற.. நான் தான் இருக்கிறேன்லா... ஒன்றும் ஆகாது. பொறு அடுத்த குறிப்பையும் பரர்த்திரலாம்..."
குறிப்பு 4.
முக்காலமும் தோகை விரித்தாட
ரசித்து பார்க்கையில்
தற்காத்து கொள்ள..
உற்ற தோழனாய்
உடன் வருவேன் நான்...!
"முக்காலம் அதாவது மூன்று காலங்கள், கடந்த காலம் நிகழ்காலம் எதிர்காலம். இந்த மூன்று காலத்திற்குள்ளும் நாம் போகலாம். நமக்கு ஏதாவது பிரச்சனை இல்லை ஆபத்து வந்தா ஒரு பிரெண்ட் மாதிரி கூட வருமாம். அதாவது நமக்கு உதவி செய்யுமாம். அதாவது இந்த தாய கற்கள் தான் நமக்கு உதவி செய்யும். அப்படின்னு சொல்லுது".
"அது சரி இந்த கற்கள் நமக்கு உதவி செய்யும். அப்படின்னா இந்த பக்கத்துல இருக்கிற மண்துகள் எதுக்கு.?"
"அது தான் எனக்கு சரியா கெஸ் பண்ண முடியல.."
"ஆமா உனக்கு எப்படி...எங்கே இருந்து... இவ்ளோ அறிவு வந்து...??! இந்த புதிர்க்கு எல்லாம் எப்படிடா அன்செர் கண்டுபிடிக்க முடிஞ்சு...?"
"அதுவா... எனக்கு பழங்கால இலக்கியங்கள் மீது ஆர்வம் உண்டு. அதுல வரும் பாடல்களுக்கு விளக்கம் கத்துகிட்டதுனால என்னால இந்த குறிப்புக்கும் விளக்கம் கண்டு பிடிக்க முடிஞ்சி".
"அதுவும் இல்லாம நான் கொஞ்ச நாளைக்கு முன்ன தான் 'ஜும்மாஞ்சி' அப்படின்னு ஒரு ஆங்கில படம் பார்த்தேன். அதுலயும் இப்படி தான் தாயக்கட்டை கேம் வரும். அவர்கள் விளையாட விளையாட ஒவ்வொரு விபரீதம் நடக்கும்".
"ஹே.. அப்படியா... அப்போ ரொம்ப பயங்கரமா இருக்குமே".
"ஆமா.. சோ நாம இந்த கேம் இனி விளையாடமா இருக்கிறது தான் நமக்கு நல்லது"
அத்தியாயம் 20
காலங்கள் மாறினாலும்
தேகங்கள் மறைந்தாலும்
நினைவுகளை அழிக்க முடியுமா..??!
பரமபதம் (ஏணியும் பாம்பும்) ஒரு பாரம்பரிய பலகை விளையாட்டு. இரண்டுக்கு மேற்பட்டோர் விளையாடும் இவ்விளையாட்டில் பலகை சதுரக் கட்டங்களைக் கொண்டதாக இருக்கும்.(செஸ் போர்ட் மாதிரி இருக்கும்) இதற்கு தாயக்கட்டையும், வழி நடத்தும் 'கல்'லும் தேவை.
ஏணி, பாம்பு என இரண்டு படங்கள் வைத்து, 100 எண்ணிக்கை கொண்ட கட்டங்கள் இருக்கும். தாயக் கட்டையில் விழும் எண்களை வைத்து(1,2,3,4,5,6,7,8), காயை நகர்த்த வேண்டும். இந்த விளையாட்டால், கணிப்பு திறன், கணித திறன் கிடைக்கும். வெற்றி, தோல்வி, ஏற்றம், இறக்கம் பற்றிய அறிவு கிடைக்கும்.
'தாயம்' என்றால் 'உரிமை' என்று பொருள்படும். உறவினர்களை 'தாயத்தார்' என்று அழைக்கும் பழக்கம் இருந்தததாக தொல்காப்பியத்தில் கூறப்படுகிறது.
மூச்சு விடாமல் அந்த நோட்டு புத்தகத்தில் எழுதியிருந்தவற்றை வாசித்து முடித்தாள் கீர்த்தனா.
"இத்தனை விஷயங்களையும் எப்படி கீர்த்தி தெரிஞ்சி வச்சிருக்க..?!"
"நான் எங்கே...??! இது என் பாட்டியோடது. கிராமத்துக்கு போகும் போ விளையாடுவோம். அப்போ ஏதாவது டௌட் வந்தா கிளியர் பண்ண பாட்டி தான் இதை தந்தாங்கா. சோ இது இப்போ யூஸ் ஆகுது".
"சரி வா... தாயக்கட்டை எங்கேன்னு பார்ப்போம்.
"இந்த மூடி இருக்கிற பாக்ஸ்குள்ள தான் இருக்கும்னு நினைக்கிறேன். ஆனால் இதை எப்படி ஓபன் பண்ணுறது..??" மெதுவாக தட்டி திறக்க முயற்சித்தார் ராஜ சேகர்.
"முஹும்... என்னால முடியல. நீ ட்ரை பண்ணி பாரு".
தட்டி தடவி கீர்த்தனாவும் முயன்றார். ஆனால் அவராலும் முடியவில்லை. சட்டென ஒரு ஐடியா தோன்ற, தன் தலையில் இருந்த ஹேர் பின் கொண்டு அதை திறக்க முயன்றார்.
"திறந்துடு சிஸே....
ஹை.. ய்.... ஓபன் ஆகிட்டுடா.."
இருவரும் அதை திறந்து பார்க்க... அங்கே இரண்டு கற்கள் ஒளிர்ந்தது. அந்த அறையே இப்பொழுது ஏதோ அனுமாய்ஷ்யம் நிறைந்தது போல மனதை திடுக்கிட வைத்தது.
"ஹே இது என்ன.. இப்படி லைட் அடிக்குது... டைமண்ட்டா இருக்குமோ...?!!"
"ஹம்ச்.. சும்மா இரு கீர்த்தி. நான் பார்க்கிறேன்".
கைகளில் எடுத்து அதை கூர்ந்து பார்த்தார் ராஜ சேகர். "ஏதோ வித்தியாசமான கல் மாதிரி இருக்கு. நிலா வெளிச்சம் பட்டதுனால இப்படி தக தக ன்னு மின்னுது. அவ்ளோ தான்".
"பட் இதுல புள்ளி எதுவுமே இல்லையே.. எப்படி தாயம் உருட்டுவது...?" -கீர்த்தனா
"ஹ்ம்ம்.. பொறு நான் பஸ்ட் செக் பண்ணி பார்க்கிறேன். சொன்னவர் அந்த கற்களை கண்களின் அருகில் வைத்து பார்த்து விட்டு...
ஹ்ம்மம்ம்.. ஒன்றும் இருந்த மாதிரி தெரியல.. வேஸ்ட்..." கையில் இருந்த கற்களை அந்த மரபலகை மீது தூக்கி போட்டார்.
அப்போது நடந்தது அதிசயம். அந்த பரமபதத்தில் இருந்த ஏணிகளும் பாம்புகளும் மறைந்து, நேர்கோட்டு வரிசையில் நம்பர்கள் மாறி மாறி சுழல ஆரம்பித்தது. இருவரும் ஷாக் அடித்தது போல உறுத்து விழித்தனர். கீர்த்தனா அதன் அருகில் சென்று தொட்டு பார்த்தார். மந்திரத்திற்கு கட்டுப்பட்டது போல அந்த எண்கள் அப்படியே அசையாமல் நின்றன. விழிகள் ஆச்சரியத்தில் மின்ன கீர்த்தனா ஒவ்வொரு இலக்கங்களையும் அசைத்து எண்களை தேர்ந்தெடுத்தார்.
"ஹே என்ன பண்ணுற...??"
"சும்மா... நானே ஒரு டைம் செட் பண்ணுறேன். எவ்ளோ நேரத்துக்குள்ள இந்த கேம் முடியனும்னு. சும்மா ஒரு கெஸ் தான்".
அவர் இலக்கங்களை தேர்வு செய்து முடித்த பின் அந்த கற்களை கையில் எடுத்துக்கொண்டார். உடனே அது மறைந்து அதிலிருந்து வந்த ஒளி இவர்களை உள்ளே இழுத்து சென்றது.
"ஆ ஆ ஆ ஆ...." அலரலுடன் இருவரும் ஏதோ மாய உலகத்தில் பயணிப்பது போன்ற பிரம்மை.
இப்போது இருவரும் அவர்கள் வீட்டு பால்கனியில் நின்று ஏதோ பேசியபடி நின்ற இரு உருவங்களுக்கு பின்னால் இருந்தார்கள். அவர்கள் பின்னே இவர்கள், ஆம் இவர்கள் மாய உருவம் நின்று கொண்டிருந்தது. அங்கே பால்கனியில் நின்றிருந்தவர்கள் ஒரு கீர்த்தனா ராஜசேகர் என்றால் பின்னே நின்றுருந்தவர்கள் மாய தோற்றம் உடைய கீர்த்தனாவும் ராஜசேகரும்.
மாயா தோற்றம் உடையவர்களுக்கு அதிர்ச்சி என்றால் அப்படி ஒரு அதிர்ச்சி.. ஒரு வேளை நாம் இறந்து விட்டோமோ... ஆவியாகி வந்திருக்கிறோமோ..??!!! என்றெல்லாம் விபரீதமான கற்பனைகள் எழுந்தது.
"ஷ் ஷ் ஷ்... கீர்த்தி. அவர்கள் என்ன பேசுறாங்கன்னு பார்ப்போம். பொறு".
அங்கே நிஜ உருவம் கொண்ட கீர்த்தனாவும் ராஜசேகரும்..
"டேய்.. என்னால நம்பவே முடியவில்லை. எப்படிடா இது... ரொம்ப திரில்லிங்கா இருந்ததுடா..." கைகளை கன்னத்தை தாங்கியபடி பிரம்மித்து போயிருந்தார்.
"ஹ்ம்ம்... என்னாலும் தான். நம்மளால் ட்ராவல் பண்ண முடியுது. எதிர்காலத்துல போய் என்ன நடக்கும்ன்னு தெரிஞ்சிக்க முடியுது. ஆனால் இது எல்லா முறையும் நல்லது இல்லை. ஆபத்து கூட வர வாய்ப்பு இருக்கு".
"என்னடா சொல்லுற..?"
"ம்ம்ம்... இங்க வா". கீர்த்தானவை தன் அருகே அமர வைத்தவர். அந்த தாயம் விளையாடிய பலகையை காண்பித்து.. ஒவொவொன்றுக்கும் விளக்கம் செல்லலானார். அங்கே இருந்த ஒவ்வொரு குறிப்புக்கும், அவரால் அந்த வயதுக்கும் மீறிய அவரிடம் இருந்த புத்தி கூர்மையால், உள்ளே பொதிந்து கிடந்த அர்த்தங்களை, இப்போது அவர்கள் பயணித்த கால பயணத்தின் அனுபவத்தையும் சேர்த்து , சொன்னார்.
முதல் குறிப்பு.
சந்திர தேவதை
சூரிய கதிரை
திருடி கொள்ள..
வான்மகள் மடி திறக்க..
அங்கே புதிதாய் பிறந்தது
புது உலகம்..!
நேரத்தை தாயம் கொண்டாடிய படியே!
விரும்பினால் என்னை தொடு..!
"சூரியன் இல்லாம நிலா இருக்கும் போது... அதாவது ராத்திரி நேரத்துல, வானத்துல இருந்து மழை பெய்யும் நேரம், இந்த கால பயணம் நடக்கும். அதாவது நேரத்தை திருடும் உரிமை. பிடிச்சா இந்த கேம் விளையாடுங்க. அப்படின்னு சொல்லுது".
"ஹ்ம்மம்ம்... சரி சரி.. கால பயணம் பற்றி சரியா புரியலடா".
"பொறு சொல்லுறேன். இந்த கற்கள் தாயம் விளையாடுற பலகை மீது பட்டவுடன் எண்கள் மாறி மாறி ஓடுதுலா.. அது தான் காலத்தின் நேரம். இந்த தேதி இந்த நேரம் அப்படின்னு ஒரு நேரத்தை செட் பண்ணி அதை தொட்டவுடன் நம்மலால் அந்த நேரத்துக்குள்ள பயணம் செய்து அந்த குறிப்பிட்ட நேரத்துக்குள்ள போக முடியும். நம்ம உருவம் அங்கே நிழல் போல போகும். நாம் விரும்புன்னா அங்கே நிஜமான தோற்றத்துக்குள்ள போகலாம். இல்லைன்னா அப்படியே மாய தோற்றம் நிழல் மாதிரி திரும்பி நாம் முதல எந்த காலத்துல இருந்தோமோ அங்கேயே திரும்பி வந்துரும்.
இதை கால பயணம் அதாவது டைம் ட்ராவல் அப்படின்னு சொல்லுவாங்க. அதாவது நேரத்தையும் காலத்தையும்... நம்ம கட்டுப்பாட்டுக்குள்ள கொண்டு வர முடியும். அது எதிர் காலமா இருக்கலாம், நிகழ் காலாமா இருக்கலாம், கடந்த காலமா கூட இருக்கலாம்".
மீண்டும் ஏதோ சந்தேகம் கேட்க வந்த கீர்த்தனாவை கை உயர்த்தி தடுத்தவர், "பொறு மற்ற எல்லா குறிப்புக்கும் அர்த்தம் பார்த்துட்டு கேள்வி கேளு".
குறிப்பு 2.
நான் நீயாகலாம்..
நீ நானாகலாம்...
நாம் காணாம லாகளாம்...
என்னை தாயம் விருந்தாக்கினால்...
உன் விருப்பப்படி என்னை உனதாக்கிக்கொள்!
"அதாவது நாம் கால பயணம் செய்து போனதும் நமது நிலைப்பாட்டை மாற்றி கொள்ளலாம். நான் உன்னோட வாழ்க்கையை மாற்றலாம். இல்ல என்னோட காலத்தில் மாற்றத்தை கொண்டு வரலாம். இல்லன்னா காணாமல் கூட போகலாம். ஏதாவது அந்த நிழல் உருவத்துக்கு ஆபத்து வந்தா... இந்த தாயக்கற்கள் நாம பயன்படுத்தி நாம் காலத்தின் ஓட்டத்தில் பயணம் செய்யலாம். அதுவும் நம்ம விருப்பப்படி".
அடுத்த குறிப்பு 3.
குற்றமில்லை குற்றமில்லை..
காலபகவானை வதம் செய்தால்..
குறுக்கு வழி துணிந்தால்...
கண்சிமிட்டும் நேரத்தில்
காணாமல் போவாயடா...!!
"இதுல என்ன சொல்லியிருக்குதுன்னா.. நாம் இப்படி காலத்தின் நேரத்தை பயன்படுத்தி கொள்வதால் எந்த தப்பும் இல்லை. தவறான எண்ணத்தோடு இல்லை தவறான குறிக்கோளோடு இந்த பரமபத விளையாட்டை விளையாடினால் நம்மளோட வாழ்க்கை அழிஞ்சி போய்டும். ஒரு வேளை செத்து கூட போகலாம்".
"அய்யய்யோ... டேய் என்னடா இது.. ரொம்ப பயமா இருக்குதுடா..."
"ஷ்... ஏன் பயப்படுற.. நான் தான் இருக்கிறேன்லா... ஒன்றும் ஆகாது. பொறு அடுத்த குறிப்பையும் பரர்த்திரலாம்..."
குறிப்பு 4.
முக்காலமும் தோகை விரித்தாட
ரசித்து பார்க்கையில்
தற்காத்து கொள்ள..
உற்ற தோழனாய்
உடன் வருவேன் நான்...!
"முக்காலம் அதாவது மூன்று காலங்கள், கடந்த காலம் நிகழ்காலம் எதிர்காலம். இந்த மூன்று காலத்திற்குள்ளும் நாம் போகலாம். நமக்கு ஏதாவது பிரச்சனை இல்லை ஆபத்து வந்தா ஒரு பிரெண்ட் மாதிரி கூட வருமாம். அதாவது நமக்கு உதவி செய்யுமாம். அதாவது இந்த தாய கற்கள் தான் நமக்கு உதவி செய்யும். அப்படின்னு சொல்லுது".
"அது சரி இந்த கற்கள் நமக்கு உதவி செய்யும். அப்படின்னா இந்த பக்கத்துல இருக்கிற மண்துகள் எதுக்கு.?"
"அது தான் எனக்கு சரியா கெஸ் பண்ண முடியல.."
"ஆமா உனக்கு எப்படி...எங்கே இருந்து... இவ்ளோ அறிவு வந்து...??! இந்த புதிர்க்கு எல்லாம் எப்படிடா அன்செர் கண்டுபிடிக்க முடிஞ்சு...?"
"அதுவா... எனக்கு பழங்கால இலக்கியங்கள் மீது ஆர்வம் உண்டு. அதுல வரும் பாடல்களுக்கு விளக்கம் கத்துகிட்டதுனால என்னால இந்த குறிப்புக்கும் விளக்கம் கண்டு பிடிக்க முடிஞ்சி".
"அதுவும் இல்லாம நான் கொஞ்ச நாளைக்கு முன்ன தான் 'ஜும்மாஞ்சி' அப்படின்னு ஒரு ஆங்கில படம் பார்த்தேன். அதுலயும் இப்படி தான் தாயக்கட்டை கேம் வரும். அவர்கள் விளையாட விளையாட ஒவ்வொரு விபரீதம் நடக்கும்".
"ஹே.. அப்படியா... அப்போ ரொம்ப பயங்கரமா இருக்குமே".
"ஆமா.. சோ நாம இந்த கேம் இனி விளையாடமா இருக்கிறது தான் நமக்கு நல்லது"