snehasree
SM Exclusive
சென்னையில் உள்ள தனியார் பெண்கள் மெட்ரிகுலேஷன் பள்ளி வளாகம்.
தன்னுடைய லேடி பேர்ட் சைக்கிளை ஸ்டாண்டில் நிறுத்தி லாக் செய்த காவியாவின் கண் பார்வையில் அருகில் நிறுத்த பட்டிருந்த ஜெனிபரின் சைக்கிள் பட்டது
மேடம் எனக்கு முன்னாடி வந்துட்டாங்களா என்று மனதில் நினைத்தவள் நேராக ஜெனிபரை தேடி சர்சுக்கு தன் பேக்குடன் சென்று விட்டாள் காவியா.
காவியா சர்ச்க்குள் நுழைந்த பொழுது கர்த்தரின் சிலையின் முன் மண்டியிட்டு கண்களை மூடி மும்முரமாக பிராத்தர்னை செய்து கொண்டிருந்தாள் ஜெனிபர் மேரி.
தனது கனமான புத்தகபையை தோளில் சுமந்தபடி வந்த காவியா அதை பெஞ்சில் வைத்துவிட்டு அவளும் ஜெனிபரின் அருகில் மண்டியிட்டு கர்த்தரை வேண்ட ஆரம்பித்தாள்.
சில நிமிடங்களில் கண்களை திறந்த ஜெனிபர் தோழியை பார்த்து சந்தோஷமானாலும் அவள் வேண்டுதலை கலைக்க விரும்பாமல் பெஞ்சில் அமர்ந்து கொண்டாள்.
காவியாவும் பிரார்த்தனை முடித்து கண் திறந்து புத்தகபை எடுக்க திரும்பியவள் தோழியை பார்க்க "ஹாய் காவியா" என்றாள் ஜெனிபர்
"ஹாய் ஜெனி" என்று பதிலுக்கு காவியா சொல்ல கைகளை அடித்துக் கொண்டனர்.
"வேண்டுதல் பலமாக இருந்துச்சு" என்று ஜெனிபர் கேட்டுவிட்டு சிரிக்க,
"அங்கே மட்டும் என்ன வாழுது. எனக்கு முன்னாடியே வந்து பிரேயர் பன்ன ஆரம்பிச்சாச்சு" என்றாள் காவியா.
"என்னடி பன்றது... இன்னிக்கு அரையாண்டு பேப்பர் தர போகிறாங்க. என்னை பற்றிதான் தெரியுமில்லையா? அதான் ஆண்டவரே கொஞ்சம் கருணை பன்னி பாஸ் மார்க் தாங்கன்னு சின்சியரா பிரே பன்னேன்" என்றாள் ஜெனிபர் மேரி.
"நானும் நேற்றே விநாயகர் கோவில்ல வேண்டிகிட்டு, இன்னிக்கு காலையில் சரஸ்வதி தேவியையும் வேண்டிகிட்டு இப்பொழுது இங்கேயும் பிரே பன்னிட்டேன். கண்டிப்பாக நானும் பாஸ் பன்னிடுவேன்டி" என்றாள் காவியா.
"சரி வா பெல் அடிக்கப் போறாங்க. நம்ம போயி கடைசி பெஞ்சில் சத்தமில்லாமல் செட்டில் ஆயிடுவோம். இன்னிக்கு எப்படியும் நம்மளை வைச்சு செய்ய போறாங்க" என்றாள் ஜெனிபர் மேரி.
"ஆமாண்டி" என்று காவியா சொல்ல இரு தோழிகளும் வகுப்பறைக்கு விரைந்தார்கள்.
காவியாவும் ஜெனிபரும் சிறு வயதிலிருந்தே ஒரே வகுப்பில் படிக்கும் பள்ளி தோழிகள்.
அவர்கள் இருவரும் பக்கத்து தெருக்களில் வசித்தாலும் இவர்கள் பெரும்பாலும் ஒரே இடத்தில் இருப்பதால் எல்லோரும் இவர்களை இரட்டை சகோதரிகள் என்றே அழைப்பார்கள்.
இரட்டை ஜடை பின்னலிட்டு யூனிபார்ம் அணிந்துள்ள இருவரும் பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு பரீட்சை எழுத போகும் பதினேழு வயது சிறுமிகள்.
நல்ல உயரம், குறுகுறுப்பான சிறிய கண்கள், குண்டு கன்னங்கள், சிறிய உதடுகள், அடர்த்தியான நீண்ட கூந்தல், புஷ்டியான உடல்வாகு, நல்ல சிவப்பு நிறம் உடையவள் ஜெனிபர் மேரி.
சற்றே குள்ள உருவம், பெரிய கண்கள், குண்டு கன்னங்கள், பெரிய உதடுகள், அடர்த்தியான நீண்ட சுருட்டை கூந்தலுடன் குண்டான தேகம் உடைய மஞ்சள் நிறத்தழகி காவியா.
பன்னிரெண்டாம் வகுப்பில் நுழைந்த அவர்கள் கடைசி பெஞ்சில் சமர்த்தாக அமர்ந்து கொண்டார்கள்.
Message…
தன்னுடைய லேடி பேர்ட் சைக்கிளை ஸ்டாண்டில் நிறுத்தி லாக் செய்த காவியாவின் கண் பார்வையில் அருகில் நிறுத்த பட்டிருந்த ஜெனிபரின் சைக்கிள் பட்டது
மேடம் எனக்கு முன்னாடி வந்துட்டாங்களா என்று மனதில் நினைத்தவள் நேராக ஜெனிபரை தேடி சர்சுக்கு தன் பேக்குடன் சென்று விட்டாள் காவியா.
காவியா சர்ச்க்குள் நுழைந்த பொழுது கர்த்தரின் சிலையின் முன் மண்டியிட்டு கண்களை மூடி மும்முரமாக பிராத்தர்னை செய்து கொண்டிருந்தாள் ஜெனிபர் மேரி.
தனது கனமான புத்தகபையை தோளில் சுமந்தபடி வந்த காவியா அதை பெஞ்சில் வைத்துவிட்டு அவளும் ஜெனிபரின் அருகில் மண்டியிட்டு கர்த்தரை வேண்ட ஆரம்பித்தாள்.
சில நிமிடங்களில் கண்களை திறந்த ஜெனிபர் தோழியை பார்த்து சந்தோஷமானாலும் அவள் வேண்டுதலை கலைக்க விரும்பாமல் பெஞ்சில் அமர்ந்து கொண்டாள்.
காவியாவும் பிரார்த்தனை முடித்து கண் திறந்து புத்தகபை எடுக்க திரும்பியவள் தோழியை பார்க்க "ஹாய் காவியா" என்றாள் ஜெனிபர்
"ஹாய் ஜெனி" என்று பதிலுக்கு காவியா சொல்ல கைகளை அடித்துக் கொண்டனர்.
"வேண்டுதல் பலமாக இருந்துச்சு" என்று ஜெனிபர் கேட்டுவிட்டு சிரிக்க,
"அங்கே மட்டும் என்ன வாழுது. எனக்கு முன்னாடியே வந்து பிரேயர் பன்ன ஆரம்பிச்சாச்சு" என்றாள் காவியா.
"என்னடி பன்றது... இன்னிக்கு அரையாண்டு பேப்பர் தர போகிறாங்க. என்னை பற்றிதான் தெரியுமில்லையா? அதான் ஆண்டவரே கொஞ்சம் கருணை பன்னி பாஸ் மார்க் தாங்கன்னு சின்சியரா பிரே பன்னேன்" என்றாள் ஜெனிபர் மேரி.
"நானும் நேற்றே விநாயகர் கோவில்ல வேண்டிகிட்டு, இன்னிக்கு காலையில் சரஸ்வதி தேவியையும் வேண்டிகிட்டு இப்பொழுது இங்கேயும் பிரே பன்னிட்டேன். கண்டிப்பாக நானும் பாஸ் பன்னிடுவேன்டி" என்றாள் காவியா.
"சரி வா பெல் அடிக்கப் போறாங்க. நம்ம போயி கடைசி பெஞ்சில் சத்தமில்லாமல் செட்டில் ஆயிடுவோம். இன்னிக்கு எப்படியும் நம்மளை வைச்சு செய்ய போறாங்க" என்றாள் ஜெனிபர் மேரி.
"ஆமாண்டி" என்று காவியா சொல்ல இரு தோழிகளும் வகுப்பறைக்கு விரைந்தார்கள்.
காவியாவும் ஜெனிபரும் சிறு வயதிலிருந்தே ஒரே வகுப்பில் படிக்கும் பள்ளி தோழிகள்.
அவர்கள் இருவரும் பக்கத்து தெருக்களில் வசித்தாலும் இவர்கள் பெரும்பாலும் ஒரே இடத்தில் இருப்பதால் எல்லோரும் இவர்களை இரட்டை சகோதரிகள் என்றே அழைப்பார்கள்.
இரட்டை ஜடை பின்னலிட்டு யூனிபார்ம் அணிந்துள்ள இருவரும் பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு பரீட்சை எழுத போகும் பதினேழு வயது சிறுமிகள்.
நல்ல உயரம், குறுகுறுப்பான சிறிய கண்கள், குண்டு கன்னங்கள், சிறிய உதடுகள், அடர்த்தியான நீண்ட கூந்தல், புஷ்டியான உடல்வாகு, நல்ல சிவப்பு நிறம் உடையவள் ஜெனிபர் மேரி.
சற்றே குள்ள உருவம், பெரிய கண்கள், குண்டு கன்னங்கள், பெரிய உதடுகள், அடர்த்தியான நீண்ட சுருட்டை கூந்தலுடன் குண்டான தேகம் உடைய மஞ்சள் நிறத்தழகி காவியா.
பன்னிரெண்டாம் வகுப்பில் நுழைந்த அவர்கள் கடைசி பெஞ்சில் சமர்த்தாக அமர்ந்து கொண்டார்கள்.
Message…
