ஹாய்... ஹலோ... மக்களே...!!
என்னை வேரோடு சாய்த்தவளே(னே)..!! அடுத்த எபி 14 கொண்டு வந்துட்டேன்.... இதுவரை தொடர்ந்து படித்து கமெண்ட்ஸ் சொல்லுற எல்லாருக்கும் நன்றி மக்களே.... படிக்குறவங்க லைக், கமமென்ட்ஸ் பண்ண மறந்திராதீங்கோ...
வேர் – 14
அடுத்த நாளில் இருந்து வேலைகள் அவனை சூழ்ந்துக் கொள்ள இதழியை மறந்து விட்டான் என்று தான் சொல்ல வேண்டும்... அவளிடம் அவன் பேசவும் இல்ல., அவளை பார்க்கவும் இல்லை.. செங்கல் சூளையில் லோட் விஷயமாக அவன் அலைய அவளை மறந்து போனான்.
அதிலும் வெற்றி, இனியாளிடம் நின்று பேசுவதை கண்ட லக்ஷ்மி அவனிடம் வந்து “ டேய்.. வெற்றி என்னடா இப்படி வயசு பிள்ளைகிட்ட நின்னு இப்படி மணிகணக்கில் பேசுற“ என அவன் மேல் சாட..
“ ம்மா... ஏன்ம்மாஇப்போ உனக்கு... இவள் ஸ்கூல் முடிச்சுட்டா.. அடுத்து என்ன படிக்க போறான்னு தான் கேட்கிறேன் “ என கூற..
“ ஆமா.. இவளுகளை இவ்வளவு படிக்க வைத்ததே பெருசு.. இதுல இதுக்கு மேலையும் படிக்க வைக்கனுமாக்கும்… போடா உன் வேலையை பார்த்துட்டு “ என போகிற போக்கில் சொல்லி கொண்டு போக...
அவர் கூறியதை கேட்டு முகம் வாட நின்றவளை, சமாதானம் செய்து அனுப்பிய வெற்றி மனதில் “ இந்த அம்மா ஏன் இப்படி இருக்காங்க“ என்ற யோசனையே பலமாக ஓடியது..
காலேஜ் எல்லாம் திறக்க இன்னும் ஒரு மாதம் தான் இருக்கிறது.. இனியாள் நல்ல மார்க் எடுத்து பள்ளிப் படிப்பை முடித்து விட்டாள்.. இதழியோ எப்பொழுதும் போல் என்னால் முடிந்தது நான் பாஸ் ஆகிவிட்டேன் என்ற நிலையில் பள்ளிப் படிப்பை முடித்தாள்..
இனியாளுக்கு மேல் படிக்க ஆசை.. ஆனால் பாட்டி தன் நிலை, அதிலும் லக்ஷ்மி பற்றி அறிந்து “ வேண்டாம்டா.... இனி“ என கூறி விட்டார்..
நாராயணனிடம் கூறலாம் என்றால் அவர் வீட்டுக்கு வருவதே வெகு நேரம் கழித்து தான்... அதிலும்“ மாமா” என்று அழைத்தாலே லச்சுவின் ஒரு முறைப்பில் நடுங்கி விடுவாள்.... இப்பொழுதுஎல்லாம் “தன் படிப்பு அவ்வளவு தானா...? நானும் இவர்களைப் போல் பெரியாளாக முடியாதா..? எப்பொழுதும் இவர்களுக்கு வேலைகாரர்கள் தானா..?? “ என எண்ணம் பலவாறாக ஓடியது..
இதழியோமேல் படிப்பு பற்றிய எந்த எண்ணமும் இல்லாமல் “ குட்டிமாமா தன்னை காதலிக்கவே இல்லையா..? இன்னும் என்னிடம் விளையாடி தான் பார்கிறாரா..? “ என பலவாறாக எண்ணி நேரத்தை கடத்தினாள்...
அன்று கண்ணுபாட்டியிடம் அமர்ந்து இருவரும் பேசிக் கொண்டு இருக்க... வீட்டுக்கு வந்த சக்தி இவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டே தன் அறைக்கு சென்றவன்..
அடுத்த கொஞ்ச நேரத்தில் இவர்களை நோக்கி வந்தான்.. “ பாட்டி இதுல ரெண்டு பேரையும் சைன்பண்ண சொல்லுங்க “ என கூறி இரண்டு பார்ம் பாட்டி கையில் கொடுக்க..
“ என்னடா குட்டியப்பா “
“ பாட்டி இனியும், இதழியும் ஸ்கூல் முடிச்சுடாங்கல்ல அது தான் காலேஜ் பார்ம்.. ரெண்டு பேரையும் சைன் பண்ண சொல்லு... எனக்கும் வேலை பிஸியில் மறந்துட்டேன்... வெற்றிகிட்டயும் சொல்ல மறந்துட்டேன்.. டைம் வேற இல்ல “ என கூறி இதழியை பார்க்க..
அவளோ முகத்தை வேறுபுறம் திருப்பிக் கொள்ள.. அவளை யோசனையாக பார்க்க... இனியாளோ சந்தோசமாக பாட்டி கையில் இருந்த பார்ம் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்..
அவள் கையில் பார்ம் கொடுக்க... அதை வாங்கிய இனி, தன் தங்கை இதழியையும் அழைத்துக் கொண்டு அவுட்ஹவுஸ் நோக்கி சென்றாள்...
வெளியில் வர, வெற்றி அவளை கண்டு சந்தோசத்துடன் அவளை நோக்கி வர.., அவனை காணாமலே அவனை இடித்து விட்டு சென்றாள் அவள்..
“ அட.. மாமா வரதை கூட கவனிக்காம டார்லிங் போகுதே..?? என்னவா இருக்கும்“ என யோசித்துக் கொண்டே வெற்றி பாட்டி அறைக்குள் நுழைய..
“ குட்டியப்பா .. எனக்கு பிறகும் நீ தான் என் பேத்தியை கவனிக்கணும்... எங்க அவங்களை கட்டிக் கொடுத்தாலும் நீ தான் அவங்களுக்கு எல்லாமுமா இருந்து பார்க்கணும் “ என அவனின்கையை பிடித்து கெஞ்ச...
“ என்ன பாட்டி நீ இப்படி சொல்லுற.. அவங்களை பாத்துகிறது என் கடமை “ என்று அன்னைக்கே சொல்லிட்டேனே.. நீங்க கவலையே படாதீங்க..இப்போ கூட இனி நல்லா படிப்பா அது தான் அவளுக்கு கம்ப்யூட்டர் சைன்ஸ் கோர்ஸ் எடுத்திருக்கேன்...இதழி படிப்பு ரொம்ப மோசம்.. அது தான் நாளைக்கு நம்ம ஆபிஸ்ல கூட என் கூட துணைக்கு அவளை அழைச்சுக்கிடலாம்ன்னு அவளுக்கு அக்கௌன்ட் கோர்ஸ் எடுத்திருக்கேன்... இதெல்லாம் நீங்க சொல்லவே வேண்டாம் பாட்டி.. நான் பார்த்துகிறேன்.. நீங்க அவங்களை பத்தி நினைக்காம ரெஸ்ட் எடுங்க " என கூறி எழ...
கதவை நோக்கி திரும்பிய சக்தி அதிர்ந்துவிட்டான்….. கைகளை கட்டி அவர்களையே பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தான் வெற்றி... “ ஆக.. இரண்டு பேரும் ருக்கு அத்தை பொண்ணுங்க..!! “ என கேட்க..
அமைதியாகநின்றிருந்தார் கண்ணுபாட்டி... சக்தியை விட ருக்ஸ் பற்றி நன்கு அறிந்தவன் வெற்றி... காரணம் அவன் தான் அதிகம் பாட்டிக் கூடவே இருந்தவன்... வெற்றிக்கு பாட்டியை எந்த அளவு பிடிக்குமோ.. அதை விட பலமடங்கு சக்திக்கு பாட்டியை பிடிக்கும்...
வெற்றி ஆர்ப்பாட்டமாக பாசத்தை காட்டுபவன், ஆனால் சக்தியோ சத்தம் இல்லாமல் செயலில் பாசத்தை காட்டுபவன்.. அது தான் லக்ஷ்மி இருவரையும் வெறுத்து ஒதுக்கினாலும், பாட்டிக்காக இருவரையும் நன்குப் பார்த்து, இதழியை சத்தம் இல்லாமல் காதல் செய்பவன்... அதிலும் “ ஒரு வேளை இவன் மனதில் இதழி இருக்கிறாள் என்றோ இல்லை இருவரும் இந்த வீட்டின் வாரிசு என அறிந்தால் லக்ஷ்மி எப்படி மாறுவார் “ என்று யாராலும் கணிக்க முடியாது..... அது தான் அவளின் காதல் அறிந்தும் அமைதியாக அவளை ரசித்து செல்கிறான்...
அவனுமே தராதரம் பார்த்து பழகும் ராகம் தான்... சிறுவயது முதலே தன் தாயின் கட்டுபாட்டில் வளர்ந்தவன்... அவர் ஊட்டி வளர்த்த அந்த தகுதி இன்னும் அவன் மனதின் ஓரத்தில் இருக்கிறது.. அதுவும் இதழியின் மேல் உள்ள காதலை கூறாமல் இருக்க காரணமாகவும் இருக்கலாம்..?
அது தான் அவர்களையும் தங்களை போல் உயர்த்தி.. தன்னை போல் ஒரு தொழிலை எடுத்து நடத்தும் திறமையை வளர்க்க வேண்டும்.. அப்பொழுது தான் தன் தாயும் அவளை ஏதும் கூறமாட்டார், தன் ஆசைக்கும் தடை விதிக்க மாட்டார் “ என்பது தான் அவன் எண்ணம்..ஆனால் காலம் எண்ணமோ..??
இப்பொழுது வெற்றியின் கேள்விக்கு “ ஆம்“ என கூறியவனின் மனதிலோ இதழியின் பாராமுகம் வந்துப் போக..,
நேராக அவுட்ஹவுஸ் நோக்கி சென்றான்... அங்கு சென்ற பிறகு தான் இனி அவுட்ஹௌசில் இருக்கிறாள் என்ற நியாபகம் வர.., தன் நடையை நிறுத்திய அவன் தோட்டத்தில் புகுந்துக் கொண்டான்...
அவன் மனது பலவாறாக தவித்து கொண்டு இருந்தது.. ஒரு மனதோ தன் தாயை எண்ணி கலங்கியது, இன்னொரு மனதோ இதழி என ஓயாமல் கூறியது.. தன் அம்மா தன் மேல் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையை கலைப்பதா..? இதழி தன் மேல் வைத்திருக்கும் காதலை கலைப்பதா..?? ரெண்டுக்கும் நடுவில் தடுமாறிப்போனான்...
இப்பொழுது என்ன என்றால் இதழி முகத்தை திருப்பி செல்கிறாள்.... “ நான் என்ன தான் செய்வது “ என எண்ணி தலையை கோதிய சக்தி அப்படியே நின்று விட்டான்... “ என்ன ஆனாலும் சரி இதழி படிப்பை முடித்த பிறகு அவளிடம் தன் ஆசையை கூறுவோம் அதுவரை அவளை அம்மாவுக்கு பிடிப்பதுப் போல மாற்றுவோம் “ என முடிவெடுத்த சக்தி நீச்சல் குளம் நோக்கி சென்றான்...
அதே நேரம் பார்ம் நிரப்பிய இனியாள் அரண்மனையை நோக்கி செல்வதைக் கண்ட சக்தி நேராக அவுட்ஹவுஸ் நோக்கி சென்றான்...
அங்கு இதழி மட்டும் தனியாக அமர்ந்து சோப்பு கட்டியில் ஊஞ்சல் செய்வதைக் கண்ட சக்தி “ இதழி“ என அழைக்க..
அவனை கண்ட அவள் எழுந்து அவனை தாண்டி விலகி செல்ல “ இதழி நில்லு “ என அவள் கையை அழுந்தப் பிடிக்க..
அவனின் பிடி அவளுக்கு கை வலியையும் கூடவே நடுக்கத்தையும் கொடுக்க “ கு.. குட்டிமாமா“ கையை விடுங்க என அவன் முகம் பாராமல் தடுமாற்றமாக கூற..
அவன் முகம் பார்க்காமல் கையை விடுவிப்பதில் அவள் குறியாக இருப்பதை கண்ட அவன் அவளை ஒரே இழுப்பில் தன் பக்கமாக திருப்ப.. பிடிவாதமாக அவன் முகம் நோக்காமல் இருந்தாள்...
அவளின் இந்த பிடிவாதம் அவனுக்கு புதிதாக இருக்க “ இதழி“ என அழுந்தி அழைக்க..
என்னை வேரோடு சாய்த்தவளே(னே)..!! அடுத்த எபி 14 கொண்டு வந்துட்டேன்.... இதுவரை தொடர்ந்து படித்து கமெண்ட்ஸ் சொல்லுற எல்லாருக்கும் நன்றி மக்களே.... படிக்குறவங்க லைக், கமமென்ட்ஸ் பண்ண மறந்திராதீங்கோ...
வேர் – 14
அடுத்த நாளில் இருந்து வேலைகள் அவனை சூழ்ந்துக் கொள்ள இதழியை மறந்து விட்டான் என்று தான் சொல்ல வேண்டும்... அவளிடம் அவன் பேசவும் இல்ல., அவளை பார்க்கவும் இல்லை.. செங்கல் சூளையில் லோட் விஷயமாக அவன் அலைய அவளை மறந்து போனான்.
அதிலும் வெற்றி, இனியாளிடம் நின்று பேசுவதை கண்ட லக்ஷ்மி அவனிடம் வந்து “ டேய்.. வெற்றி என்னடா இப்படி வயசு பிள்ளைகிட்ட நின்னு இப்படி மணிகணக்கில் பேசுற“ என அவன் மேல் சாட..
“ ம்மா... ஏன்ம்மாஇப்போ உனக்கு... இவள் ஸ்கூல் முடிச்சுட்டா.. அடுத்து என்ன படிக்க போறான்னு தான் கேட்கிறேன் “ என கூற..
“ ஆமா.. இவளுகளை இவ்வளவு படிக்க வைத்ததே பெருசு.. இதுல இதுக்கு மேலையும் படிக்க வைக்கனுமாக்கும்… போடா உன் வேலையை பார்த்துட்டு “ என போகிற போக்கில் சொல்லி கொண்டு போக...
அவர் கூறியதை கேட்டு முகம் வாட நின்றவளை, சமாதானம் செய்து அனுப்பிய வெற்றி மனதில் “ இந்த அம்மா ஏன் இப்படி இருக்காங்க“ என்ற யோசனையே பலமாக ஓடியது..
காலேஜ் எல்லாம் திறக்க இன்னும் ஒரு மாதம் தான் இருக்கிறது.. இனியாள் நல்ல மார்க் எடுத்து பள்ளிப் படிப்பை முடித்து விட்டாள்.. இதழியோ எப்பொழுதும் போல் என்னால் முடிந்தது நான் பாஸ் ஆகிவிட்டேன் என்ற நிலையில் பள்ளிப் படிப்பை முடித்தாள்..
இனியாளுக்கு மேல் படிக்க ஆசை.. ஆனால் பாட்டி தன் நிலை, அதிலும் லக்ஷ்மி பற்றி அறிந்து “ வேண்டாம்டா.... இனி“ என கூறி விட்டார்..
நாராயணனிடம் கூறலாம் என்றால் அவர் வீட்டுக்கு வருவதே வெகு நேரம் கழித்து தான்... அதிலும்“ மாமா” என்று அழைத்தாலே லச்சுவின் ஒரு முறைப்பில் நடுங்கி விடுவாள்.... இப்பொழுதுஎல்லாம் “தன் படிப்பு அவ்வளவு தானா...? நானும் இவர்களைப் போல் பெரியாளாக முடியாதா..? எப்பொழுதும் இவர்களுக்கு வேலைகாரர்கள் தானா..?? “ என எண்ணம் பலவாறாக ஓடியது..
இதழியோமேல் படிப்பு பற்றிய எந்த எண்ணமும் இல்லாமல் “ குட்டிமாமா தன்னை காதலிக்கவே இல்லையா..? இன்னும் என்னிடம் விளையாடி தான் பார்கிறாரா..? “ என பலவாறாக எண்ணி நேரத்தை கடத்தினாள்...
அன்று கண்ணுபாட்டியிடம் அமர்ந்து இருவரும் பேசிக் கொண்டு இருக்க... வீட்டுக்கு வந்த சக்தி இவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டே தன் அறைக்கு சென்றவன்..
அடுத்த கொஞ்ச நேரத்தில் இவர்களை நோக்கி வந்தான்.. “ பாட்டி இதுல ரெண்டு பேரையும் சைன்பண்ண சொல்லுங்க “ என கூறி இரண்டு பார்ம் பாட்டி கையில் கொடுக்க..
“ என்னடா குட்டியப்பா “
“ பாட்டி இனியும், இதழியும் ஸ்கூல் முடிச்சுடாங்கல்ல அது தான் காலேஜ் பார்ம்.. ரெண்டு பேரையும் சைன் பண்ண சொல்லு... எனக்கும் வேலை பிஸியில் மறந்துட்டேன்... வெற்றிகிட்டயும் சொல்ல மறந்துட்டேன்.. டைம் வேற இல்ல “ என கூறி இதழியை பார்க்க..
அவளோ முகத்தை வேறுபுறம் திருப்பிக் கொள்ள.. அவளை யோசனையாக பார்க்க... இனியாளோ சந்தோசமாக பாட்டி கையில் இருந்த பார்ம் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்..
அவள் கையில் பார்ம் கொடுக்க... அதை வாங்கிய இனி, தன் தங்கை இதழியையும் அழைத்துக் கொண்டு அவுட்ஹவுஸ் நோக்கி சென்றாள்...
வெளியில் வர, வெற்றி அவளை கண்டு சந்தோசத்துடன் அவளை நோக்கி வர.., அவனை காணாமலே அவனை இடித்து விட்டு சென்றாள் அவள்..
“ அட.. மாமா வரதை கூட கவனிக்காம டார்லிங் போகுதே..?? என்னவா இருக்கும்“ என யோசித்துக் கொண்டே வெற்றி பாட்டி அறைக்குள் நுழைய..
“ குட்டியப்பா .. எனக்கு பிறகும் நீ தான் என் பேத்தியை கவனிக்கணும்... எங்க அவங்களை கட்டிக் கொடுத்தாலும் நீ தான் அவங்களுக்கு எல்லாமுமா இருந்து பார்க்கணும் “ என அவனின்கையை பிடித்து கெஞ்ச...
“ என்ன பாட்டி நீ இப்படி சொல்லுற.. அவங்களை பாத்துகிறது என் கடமை “ என்று அன்னைக்கே சொல்லிட்டேனே.. நீங்க கவலையே படாதீங்க..இப்போ கூட இனி நல்லா படிப்பா அது தான் அவளுக்கு கம்ப்யூட்டர் சைன்ஸ் கோர்ஸ் எடுத்திருக்கேன்...இதழி படிப்பு ரொம்ப மோசம்.. அது தான் நாளைக்கு நம்ம ஆபிஸ்ல கூட என் கூட துணைக்கு அவளை அழைச்சுக்கிடலாம்ன்னு அவளுக்கு அக்கௌன்ட் கோர்ஸ் எடுத்திருக்கேன்... இதெல்லாம் நீங்க சொல்லவே வேண்டாம் பாட்டி.. நான் பார்த்துகிறேன்.. நீங்க அவங்களை பத்தி நினைக்காம ரெஸ்ட் எடுங்க " என கூறி எழ...
கதவை நோக்கி திரும்பிய சக்தி அதிர்ந்துவிட்டான்….. கைகளை கட்டி அவர்களையே பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தான் வெற்றி... “ ஆக.. இரண்டு பேரும் ருக்கு அத்தை பொண்ணுங்க..!! “ என கேட்க..
அமைதியாகநின்றிருந்தார் கண்ணுபாட்டி... சக்தியை விட ருக்ஸ் பற்றி நன்கு அறிந்தவன் வெற்றி... காரணம் அவன் தான் அதிகம் பாட்டிக் கூடவே இருந்தவன்... வெற்றிக்கு பாட்டியை எந்த அளவு பிடிக்குமோ.. அதை விட பலமடங்கு சக்திக்கு பாட்டியை பிடிக்கும்...
வெற்றி ஆர்ப்பாட்டமாக பாசத்தை காட்டுபவன், ஆனால் சக்தியோ சத்தம் இல்லாமல் செயலில் பாசத்தை காட்டுபவன்.. அது தான் லக்ஷ்மி இருவரையும் வெறுத்து ஒதுக்கினாலும், பாட்டிக்காக இருவரையும் நன்குப் பார்த்து, இதழியை சத்தம் இல்லாமல் காதல் செய்பவன்... அதிலும் “ ஒரு வேளை இவன் மனதில் இதழி இருக்கிறாள் என்றோ இல்லை இருவரும் இந்த வீட்டின் வாரிசு என அறிந்தால் லக்ஷ்மி எப்படி மாறுவார் “ என்று யாராலும் கணிக்க முடியாது..... அது தான் அவளின் காதல் அறிந்தும் அமைதியாக அவளை ரசித்து செல்கிறான்...
அவனுமே தராதரம் பார்த்து பழகும் ராகம் தான்... சிறுவயது முதலே தன் தாயின் கட்டுபாட்டில் வளர்ந்தவன்... அவர் ஊட்டி வளர்த்த அந்த தகுதி இன்னும் அவன் மனதின் ஓரத்தில் இருக்கிறது.. அதுவும் இதழியின் மேல் உள்ள காதலை கூறாமல் இருக்க காரணமாகவும் இருக்கலாம்..?
அது தான் அவர்களையும் தங்களை போல் உயர்த்தி.. தன்னை போல் ஒரு தொழிலை எடுத்து நடத்தும் திறமையை வளர்க்க வேண்டும்.. அப்பொழுது தான் தன் தாயும் அவளை ஏதும் கூறமாட்டார், தன் ஆசைக்கும் தடை விதிக்க மாட்டார் “ என்பது தான் அவன் எண்ணம்..ஆனால் காலம் எண்ணமோ..??
இப்பொழுது வெற்றியின் கேள்விக்கு “ ஆம்“ என கூறியவனின் மனதிலோ இதழியின் பாராமுகம் வந்துப் போக..,
நேராக அவுட்ஹவுஸ் நோக்கி சென்றான்... அங்கு சென்ற பிறகு தான் இனி அவுட்ஹௌசில் இருக்கிறாள் என்ற நியாபகம் வர.., தன் நடையை நிறுத்திய அவன் தோட்டத்தில் புகுந்துக் கொண்டான்...
அவன் மனது பலவாறாக தவித்து கொண்டு இருந்தது.. ஒரு மனதோ தன் தாயை எண்ணி கலங்கியது, இன்னொரு மனதோ இதழி என ஓயாமல் கூறியது.. தன் அம்மா தன் மேல் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையை கலைப்பதா..? இதழி தன் மேல் வைத்திருக்கும் காதலை கலைப்பதா..?? ரெண்டுக்கும் நடுவில் தடுமாறிப்போனான்...
இப்பொழுது என்ன என்றால் இதழி முகத்தை திருப்பி செல்கிறாள்.... “ நான் என்ன தான் செய்வது “ என எண்ணி தலையை கோதிய சக்தி அப்படியே நின்று விட்டான்... “ என்ன ஆனாலும் சரி இதழி படிப்பை முடித்த பிறகு அவளிடம் தன் ஆசையை கூறுவோம் அதுவரை அவளை அம்மாவுக்கு பிடிப்பதுப் போல மாற்றுவோம் “ என முடிவெடுத்த சக்தி நீச்சல் குளம் நோக்கி சென்றான்...
அதே நேரம் பார்ம் நிரப்பிய இனியாள் அரண்மனையை நோக்கி செல்வதைக் கண்ட சக்தி நேராக அவுட்ஹவுஸ் நோக்கி சென்றான்...
அங்கு இதழி மட்டும் தனியாக அமர்ந்து சோப்பு கட்டியில் ஊஞ்சல் செய்வதைக் கண்ட சக்தி “ இதழி“ என அழைக்க..
அவனை கண்ட அவள் எழுந்து அவனை தாண்டி விலகி செல்ல “ இதழி நில்லு “ என அவள் கையை அழுந்தப் பிடிக்க..
அவனின் பிடி அவளுக்கு கை வலியையும் கூடவே நடுக்கத்தையும் கொடுக்க “ கு.. குட்டிமாமா“ கையை விடுங்க என அவன் முகம் பாராமல் தடுமாற்றமாக கூற..
அவன் முகம் பார்க்காமல் கையை விடுவிப்பதில் அவள் குறியாக இருப்பதை கண்ட அவன் அவளை ஒரே இழுப்பில் தன் பக்கமாக திருப்ப.. பிடிவாதமாக அவன் முகம் நோக்காமல் இருந்தாள்...
அவளின் இந்த பிடிவாதம் அவனுக்கு புதிதாக இருக்க “ இதழி“ என அழுந்தி அழைக்க..
