அன்பே என் பேரன்பே -14

[Ramya Swaminath]

ஆதிராவின் கையில் மெல்லிய முத்தத்தைப் பதித்து, “ஐ லவ் யூ..” பட்டென்று தீனா சொல்லவும், ஆதிரா சிலையென நின்றாள்.. “யுவா..” அவள் திகைப்புடன் முணுமுணுக்க, தனது கையிலிருந்த அவளது கையில் மீண்டும் அவன் இதழ் பதிக்க, அவளது உள்ளுக்குள் நடுக்கம்..

பட்டென்று தனது கையை உருவிக்கொண்டவள், அவனைத் தள்ளிவிட்டு, “நான் குளிக்கப் போகணும்..” என்றபடி குளியறைக்குள் புகுந்துக்கொள்ள, விசிலடித்தபடி தீனா தலையணையை அணைத்துக்கொண்டு படுத்தான்..

உள்ளே சென்றவளோ, “ஹையோ இவரு என்ன பொசுக்குன்னு ‘ஐ லவ் யூ’ சொல்றாரு.. எனக்கு ஹார்ட் அப்படியே வெளிய வந்து குதிச்சிடும் போலருக்கு..” பெரிய மூச்சுக்களை விட்டு தன்னை சமன் படுத்தியபடி ஷவரினடியில் நின்றவளுக்கு, இயல்பாக சில நிமிடங்கள் பிடித்தது..

இதயம் சமன்பட்ட பிறகோ, அவளது இதழ்கள் புன்னகையில் விரிந்தது. மனதில் வந்த பாடல்களை முணுமுணுத்தபடி குளித்துவிட்டு வர, தீனா மீண்டும் உறக்கத்தின் பிடிக்குள் சென்றிருந்தான்..

அவனது அருகே சென்று நின்றவள், “ரெண்டு பேரும் என்ன பேசிக்கிட்டு இந்த கல்யாணத்தை செய்துக்கிட்டோம்? இப்போ என்ன செய்துட்டு இருக்கோம்?” கேலியாக கேட்டுவிட்டு, அறையை விட்டு வெளியில் செல்ல, அஷ்வின் அவளைப் பார்த்து கேலியாக புருவத்தை உயர்த்தினான்..

“உனக்கு அவரு வரது தெரியுமாண்ணா?” அவள் கேட்கவும்,

“தெரியுமே.. நீ என் கூட படம் பார்த்திருந்தா அவரை கூப்பிட போயிருக்கலாம்..” கேலியாக அவன் சொல்ல, பத்மினி அவளைப் பார்த்துச் சிரித்தார்..

“போங்கம்மா.. இன்னைக்கு என்ன சமையல்?” என்று கேட்டபடி சமலறைக்குள் புகுந்தவள், அவனுக்கு பிடித்தமானதை சமைக்கத் துவங்க, அன்னையின் மனதோ நிம்மதி கொண்டது..

உணவின் வேளையில் அஷ்வின் தீனாவின் முகத்தை அடிக்கடிப் பார்த்துக்கொண்டிருக்க, “ஏண்ணா? ஏதாவது சமையல் சரியாயில்லையா? அவரை அவரைப் பார்க்கற?” இருவரையும் அவள் குழப்பமாகப் பார்க்க,

“இல்ல பார்ட்னர்.. நான் மட்டும் குடும்பஸ்தனா சுத்திட்டு இருக்கேன்ல்ல? மச்சான் சிங்களா லைஃப்பை என்ஜாய் பண்ணிட்டு இருக்காரா? அது தான் நைட் வரும்போது ‘எப்போ மச்சான் கல்யாண சாப்பாடு போடப்போறீங்க’ன்னு கேட்டேன்” அவன் சொல்லி முடிப்பதற்குள்,

“நீங்களும் சொல்லுங்க மாப்பிள்ளை.. நீங்க சொன்னாலாவது கேட்கறானான்னு பார்ப்போம்..” பத்மினி இடைப்புக,

“அது தான் அத்தை.. எனக்கு தெரிஞ்ச பொண்ணு ஒருத்தங்க இருக்காங்க.. அதுவும் மச்சான் ஆபிஸ்ல தான் வர்க் பண்றாங்க. அவங்க வீட்ல அவங்களுக்கு மாப்பிள்ளை பார்க்கறாங்க. அது தான் மச்சான்க்கிட்ட நைட் வரும்போது கேட்டேன். மச்சான் ரொம்ப யோசிச்சாரு. ‘நாங்க கிளம்பறதுக்குள்ள ஒரு நல்ல செய்தியைச் சொல்லுங்க. நல்லபொண்ணு.. மிஸ் பண்ணிடாதீங்க’ன்னு சொன்னேன்.” உணவே குறியாக சொல்லவும், ஆதிரா அவனது முகத்தை ஆழ்ந்து நோக்கினாள்.

“அப்படியா மாப்பிள்ளை? நிஜமாவா? பொண்ணு வீட்ல எப்படி? அவங்களுக்கு நம்ம அஷ்வினை பிடிச்சிருக்கா? அந்தப் பொண்ணுக்கிட்ட கேட்டீங்களா?” பத்மினி பரபரக்க,

“அவங்களுக்கு ஓகே தான்.. இனிமே மச்சான் தான் சொல்லணும்.. அவருக்கு பிடிச்சிருந்தா பொதுவா எங்கயாவது ரெண்டு குடும்பமும் மீட் பண்ணிட்டு, மேல ப்ரோசீட் செய்யலாம்..” தீனா சொல்லிவிட்டு அஷ்வினைப் பார்க்க, அஷ்வினின் பார்வை தனது அன்னையின் மேலிருந்தது..

 

[Ramya Swaminath]

பத்மினி ஆவலுடனும் யோசனையுடனும் அஷ்வினைப் பார்க்க, “சரி பாருங்க.. பேசுங்க..” அவன் சம்மதம் சொல்லவுமே, ஆதிரா தீனாவின் கையைச் சுரண்டினாள்.

“என்ன பார்ட்னர்? உங்க அண்ணியை பார்க்கணுமா
உனக்கு?” தீனா கேட்க,

“இல்ல.. எல்லாம் விசாரிச்சிட்டீங்களா? அண்ணா உங்களுக்காக சரின்னு சொல்லிருக்கப் போறாங்க.. எதுக்கும் நல்லா கேட்டுக்கோங்க..” அவனது கையை அழுத்தியபடி அவனைப் பார்க்க, பத்மினி கவலையுடன் அஷ்வினைப் பார்த்தார்.

“அப்படியெல்லாம் இல்ல ஆதிம்மா.. மாப்பிள்ளை கேட்டாரு.. சரின்னு சொல்லிட்டேன்.. நானும் அந்தப் பொண்ணை பார்த்திருக்கேன்.. பார்ப்போம்..” என்றவன், தீனாவைப் பார்க்க, தீனா சிரிப்பை அடக்கியபடி உணவை வாயில் திணித்துக்கொண்டான்.

இருவரையும் சந்தேகமாக பார்த்த ஆதிரா, தீனாவை ஒருபார்வை பார்த்துவிட்டு அமைதியாக உண்ணத் துவங்கினாள். பத்மினியோ, “அப்போ தாமதிக்காம பேசிருங்க மாப்பிள்ளை. அவங்க அம்மா அப்பா போன் நம்பர் இருந்தா தாங்க.. நான் பேசறதுன்னாலும் பேசறேன். எங்கயாவது இவன் மனசு மாறிடப் போறான்.. நீங்க இங்க இருக்கும்போதே பேசிடலாம்.. அப்போ தான் ஒத்துக்குவான்..” எனவும்,

“தாயே.. மாப்பிள்ளைக்கு முன்னால இப்படி என்னை கவுத்துட்டீங்களே? அப்படியா நான் மாத்தி மாத்தி பேசிட்டு இருக்கேன்?” அஷ்வின் கேட்க, சிரித்துக்கொண்டே தீனா,

“சரிங்கத்தை நான் பேசிட்டு உங்கக்கிட்ட நம்பர் தரேன்..” என்றவன், அஷ்வினைப் பார்த்துவிட்டு, உண்டு முடித்து எழுந்தான்.

அவசரமாக உண்டெழுந்த ஆதிரா, தீனாவிடம் பேசுவதற்காக அவனைத் தேட, “மாப்பிள்ளைக்கு ஸ்வீட் பிடிக்கும்ன்னு சொன்னியே.. கொஞ்சம் ஏதாவது செய்து வை.. இல்ல நான் கேசரி செய்யறேன்.. எவ்வளவு சந்தோஷமான செய்தி சொல்லிருக்காரு..” பத்மினி சொல்லவும்,

“ஹையோ நீங்களா? வேண்டாம்.. நானே செய்யறேன். அவரு பாவம்..” என்று அலறியவள்,

“ஆமா.. அவரு எங்க? கொஞ்சம் பேச வேண்டியதிருக்கு..” என்று கேட்க,

“உனக்கு கொழுப்புடி.. அவரும் அஷ்வினும் எங்கயோ போயிருக்காங்க..” எனவும், ஆதிராவின் சந்தேகம் அதிகரித்தது.

“என்ன ரெண்டு பேரும் சேர்ந்துக்கிட்டு என்ன ப்ளான் பண்றாங்க? வரட்டும் பேசிக்கறேன்.. அதுவும் எங்களுக்கு நடுவுல எந்த ரகசியமும் இருக்கக் கூடாதுன்னு சொல்லிட்டு, இவரு என்ன ரகசிய வேலை பார்க்கறாரு?” புலம்பிக்கொண்டே கேசரி செய்து வைத்தவள், தீனாவின் வரவுக்காக காத்திருந்தாள்.

அவளைக் காக்க வைத்த அரைமணிநேரத்திற்குப் பிறகு, இருவரும் சிரித்து பேசியபடி வீட்டினுள்ளே நுழைய, “மாப்பிள்ளை கேசரி சாப்பிடறீங்களா?” பத்மினி கேட்க,

“இல்லங்கத்தை கொஞ்ச நேரம் போகட்டும்.. ஆதிரா எங்க?” அஷ்வினைப் பார்த்தப்படி அவரிடம் கேட்க,

“ரூம்ல இருக்கா போலருக்கு..” என்ற அஷ்வின், தீனாவைப் பார்த்து தலையசைக்க, தீனா அறையினுள்ளே சென்றான்.. அவன் உள்ளே நுழையவும் அவனைப் பார்த்து முறைத்தவள், அறைக் கதவை தாழிட்டு விட்டு வர, தீனா அவளை வேடிக்கைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

“என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க? யாரு அந்தப் பொண்ணு. உங்களுக்கு அண்ணாவோட ஆபிஸ்ல இருக்கறவங்களைத் தெரியுமா? நான் உங்கக்கிட்ட சொன்னது மறந்திருச்சா?” படபடப்பாகக் கேட்க,

“என்ன சொன்ன?” தீனா யோசிக்கத் துவங்கினான்.

“என்ன சொன்னேனா? நம்ம கல்யாணமான அன்னைக்கு, ஃபர்ஸ்ட் நைட் அப்போ சொன்னேனே மறந்துட்டீங்களா? அண்ணா யாரையோ லவ் பண்றான்னு.. இப்போ நீங்க ஏன் யாரோ பொண்ணை கூட்டிட்டு வந்து குட்டையைக் குழப்பிட்டு இருக்கீங்க?” அவள் கேட்க, அவளைத் தனதருகே
இழுத்துக்கொண்டவன்,

“எனக்கு அஷ்வினோட ஆபிஸ்ல யாரையும் தெரியாது.. நேத்து நைட் என்னை கூட்டிட்டு வராப்போ உங்க அண்ணன் என்கிட்டே மாட்டிக்கிட்டான்..” கேலியாகச் சொல்ல, ஆதிரா புரியாமல் பார்த்தாள்.

அவளது பார்வையைக் கண்டவன், “என் மக்கு பார்ட்னர்.. உங்க அண்ணன் என்னைக் கூட்டிட்டு வரப்போ உங்க அண்ணி போன் செய்தாங்க.. அவங்க போன் வரவும் உங்க அண்ணன் திருதிருன்னு முழிச்சாங்க. பேசு நான் காதை பொதிக்கறேன்னு சொன்னேன். உங்க அண்ணா குட்நைட் சொல்லலையாம்.. அதனால அவங்க அந்த நேரத்துல கால் செய்திருக்காங்க..” அவன் கேலியாகச் சொல்லவும்,

“இப்போ நீங்க அந்தப் பொண்ணைப் பத்தி தான் சொன்னீங்களா?” விழிகள் விரிய அவள் கேட்கவும், அவளது இமையை வருடி,

“ஆமா.. அதான் வீட்ல கேட்டுட்டு இருக்காங்களே.. விஷயத்தை சொல்லிட வேண்டியது தானேன்னு கேட்டேன்.. அஷ்வினுக்கு வீட்ல சொல்ல ஒருமாதிரி இருக்காம்..” தீனா சொல்லவும், அவனது அருகில் அமர்ந்தவள்,

“ஏன்? அம்மா நேத்து கேட்டதுக்கு கூட அவன் ஒழுங்கா பதில் சொல்லல தெரியுமா? இது போலன்னு அம்மாக்கிட்ட சொல்லிருந்தா அவங்க சந்தோஷப்படுவாங்கல்ல?” படபடவென கேட்க, தீனா அவளது கையை அழுத்தினான்..

 

[Ramya Swaminath]

“எனக்கு உங்க அண்ணா உன் மேல வச்சிருக்கற பாசத்தைப் பார்த்தா பொறாமையா இருக்கு..” என,

“ஏன்?” அவள் கேள்வி கேட்க,

“இல்ல.. உங்க அண்ணாவுக்கு லவ் பண்றேன்னு வீட்ல சொல்றதுல ஒரு சின்னத் தயக்கம். அவர் லவ் பண்றதைச் சொன்னா, எங்க நீ கில்டியா ஃபீல் பண்ணுவியோன்னு பயம். பாவம் அவரும் உன்கிட்ட சொல்ல ரொம்ப ட்ரை பண்ணிருக்காரு. ஆனா.. அவருக்கு அந்த பயமே தடுத்திருக்கு. இப்போவும் அவருக்கு தயக்கம் தான். நான் தான் இப்படிச் சொல்றேன்னு சொல்லி பேச்சை எடுத்தேன்..” தீனா விளக்கம் சொல்ல, அவளது கண்களில் கண்ணீர் கோர்த்தது.

“நான் என்ன சொல்லப் போறேன்? எப்படி கில்டியா ஃபீல் பண்ணப் போறேன்?” பாவமாக அவள் கேட்க, அவளது கண்களைத் துடைத்து கன்னத்தைத் கைகளில் தாங்கியவன்,

“பார்ட்னர்.. அவரு விஷயத்தைச் சொன்னா.. ‘இத்தனை நாளா எனக்காக அண்ணா இதைச் சொல்லாம தள்ளி போட்டிருக்காங்க.. நான் அண்ணாவுக்கு பாரமா இருந்துட்டேன்’னு நினைச்சு மனச குழப்பிக்கப் போறேன்னு தான்.. ஏற்கனவே நீ அப்படித்தானே நினைச்சிட்டு இருந்த?” என்று கேட்க, அவள் ‘ஆம்’ என்பது போல தலையசைக்கவும்,

“அந்த பொண்ணு வீட்ல போன வாரம் உங்க அண்ணாவை மீட் பண்ணி பேசிருக்காங்க. அவங்களுக்கு ஓகேவாம்.. அத்தையை அவங்க மீட் பண்ணனும்ல.. அதான் நான் இன்னைக்கு விஷயத்தை போட்டு உடைச்சிட்டேன்.” என,

“நான் சொன்னேன்ல.. பாருங்க எனக்காக எங்கண்ணா எப்படி செய்யறான்னு? நான் தான்..” என்று துவங்க, தீனா மறுப்பாக தலையசைத்தான்.

“பார்ட்னர்.. நீயே யோசி.. நான் என்னோட ஆதிராவையும், நீ உன்னோட யுவாவை மீட் செய்ய இப்போ தானே டைம் அமைஞ்சிருக்கு. அதே போல உங்க அண்ணாவுக்கும் இப்போ டைம் வந்திருக்கு. அதான் நேத்து என்கிட்டே மாட்டிக்கிட்டாரு..
நீ அப்படியெல்லாம் ஃபீல் செய்யாதே பார்ட்னர். பாவம்.. அவரு அப்படி பயந்தது உண்மைன்னு செய்து வைக்காதே.. அண்ணா கல்யாணம் செய்துக்கணும்ன்னு நீ ரொம்ப ஆசைப்பட்ட தானே.. இப்போ நேரம் அமைஞ்சிருக்கு. நல்லா கிராண்ட்டா செய்துடலாம்.. ஓகே வா?” என்று கேட்க, ஆதிரா தலையசைத்தாள்.

“நாம தானே அண்ணாவோட கல்யாணத்தை கிராண்ட்டா செய்யலாம்ன்னு யோசி.. செஞ்சிடுவோம்.. இப்படி ஃபீல் செய்துட்டு இருந்தா அதையெல்லாம் யோசிக்க முடியுமா? நீ ஃபீல் செய்யறதைப் பார்த்தா அப்பறம் அஷ்வினோட பயமும் நியாயம் தான்னு ப்ரூவ் செய்யப் போறியா?” என்று கேட்கவும்,

“இல்ல மாட்டேன்..” என்றவள், அப்பொழுது தான் அவனது கைகள் தனது கன்னத்தில் இருப்பதை உணர்ந்து, அவளது கண்கள் நாணத்தில் மூடிக்கொண்டது..

அவள் கண்களை மூடிக்கொள்ளவும், “பார்ட்னர்..” மெல்லிய குரலில் அவன் அழைக்க,

“நான் அண்ணாக்கிட்ட பேசிட்டு வரேன்..” அவள் எழப்போக, அவளது கையைப் பிடித்திழுத்தவன்,

“உங்க அண்ணாவுக்கு அவர் லவ் பண்றதை உனக்கிட்டச் சொல்றதுக்கு தயக்கமாம்.. ஆனா.. எனக்கு அப்படியில்லப்பா.. என்னோட உயிர்கிட்ட அதைச் சொல்ல எனக்கு தயக்கமே இல்ல.. ‘ஐ லவ் யூ..’” என, முகம் சிவக்க அவனைத் தள்ளிவிட்டு,

“உங்களுக்கு வேற வேலையே இல்ல..” என்றபடி வெளியில் ஓடிச் செல்ல, தீனாவின் சிரிப்புச் சத்தம் அவளைத் தொடர்ந்தது..

அடுத்தடுத்து அஷ்வினின் திருமண வேலைகள் துரிதமாக நடக்கத் துவங்கியது.. பெண் பார்க்கும் படலம் முடிந்து, இதோ ஒரு பெரிய ஹாலில் நிச்சயதார்த்தம் நடந்துக்கொண்டிருந்தது.

 

[Ramya Swaminath]

தீனாவும் ஆதிராவும் தான் அனைத்து ஏற்பாட்டையும் செய்தனர்.. “மச்சான் இந்த டெகரேஷன் ஓகேவா பாருங்க..” தீனா சில டிசைன்களை அனுப்ப,

“நீங்களும் ஆதிராவும் பார்த்து செலெக்ட் பண்ணிட்டு அனுப்புங்க.. அதுலேருந்து ஒண்ணு நாங்க ஓகே செய்யறோம்..” அஷ்வினின் பதில் அதுவாகவே இருந்தது.. பெண் பார்க்கச் சென்ற பொழுதும், புடவை எடுக்கச் சென்ற பொழுதும், ஆதிரா அளவோடு அந்தப் பெண்ணிடம் பேச, அதை கவனித்த தீனா, புடவைக் கடையில் அவளைத் தனியே அழைத்துச் சென்றான்.

“ஏன் அவங்கக்கிட்ட சரியா பேச மாட்டேங்கிற? ஏதாவது யோசிச்சிக்கிட்டு இருக்கியா?” என்று கேட்க, ஆதிரா அவனை ஆச்சரியமாகப் பார்த்தாள்.

“என்ன பார்க்கற பார்ட்னர்? நான் என்ன சும்மா உன்னை வம்பு வளர்க்கறதுக்காக, ‘என்னோட உயிர், லவ் யூ’ன்னு எல்லாம் சொல்றேன்னு நினைச்சியோ? இல்லம்மா.. நான் உணர்ந்து தான் சொல்றேன்.. அப்படிப்பட்ட என் உயிரை நான் கவனிக்காம விடுவேனா? சொல்லு என்ன குருட்டுத்தனமா யோசிச்சிட்டு இருக்க?” அவன் கேட்கவும்,

“இல்ல.. அவங்க அஞ்சு வருஷமா அண்ணாவை லவ் பண்ணிட்டு இருக்காங்க.. என்னால தானே அண்ணா அவங்களை ஏத்துக்காம வெயிட் பண்ண வச்சிருக்கான். எனக்கு அவங்களைப் பார்க்கும்போது கொஞ்சம் கில்டியா இருக்கு. சரியா பேச வரல.. சில சமயம் அழுதுடுவேனோன்னு பயமாருக்கு.. சில சமயம் உன்னால தான் என்னை உங்க அண்ணா ஏத்துக்கலன்னு அவங்க கேட்டா நான் என்ன பதில் சொல்றதுன்னு பயமா வேற இருக்கு.. நான் என்ன செய்ய?” பாவமாக அவள் சொல்ல, அவளது கையை தனது கைக்குள் பொத்திக்கொண்டவன்,

“இதுக்காக தானே அஷ்வின் உன்கிட்ட இதைச் சொல்ல யோசிச்சாங்க? திரும்பவும் நீ அதையே செய்யற பார்த்தியா? எனக்குத் தெரிஞ்சு அவங்க அதை எல்லாம் யோசிக்கல பார்ட்னர்.. அவங்க உன்கிட்ட சாதாரணமா பேசறது போல இருக்கு. நீ தான் ஒதுங்கி வர. நீ இப்படி செய்தா அஷ்வினுக்கும் கஷ்டமா இருக்காதா?” அவன் சொல்லிக்கொண்டிருக்க,

“நல்லா கேளுங்கண்ணா.. என்னவோ தயங்கித் தயங்கி பேசறாங்க.” என்ற குரல் கேட்க, ஆதிரா திடுக்கிட்டுத் திரும்ப, அவளுக்கு பின்னால் அஷ்வினின் மனைவியாகப் போகும் மித்ரா நின்றுக்கொண்டிருக்க, தீனா அவளைப் பார்த்துச் சிரித்தான்.

“அ..ண்..ணி..” மெல்லிய குரலில் ஆதிரா அழைக்க,

“எனக்கு உங்க அண்ணாவைப் பிடிச்சதுக்கு
காரணமே உன் மேல அவர் வச்சிருந்த பாசம் தான் தெரியுமா? எனக்கு கூட பிறந்த அண்ணா அவனோட வழியைப் பார்த்துக்கிட்டு போயிட்டான். அவனுக்கு நாங்க பேசினாலே தலைவலி வந்துடும். அவனை விடுங்க.. இப்போ விஷயம் என்னன்னா எனக்கு அஷ்வின் கிட்ட பிடிச்சதே அந்த பொறுப்பு தான்..
அதனால தான் அஷ்வின் வேணும்ன்னு பொறுமையா உங்க மனசு மாறும் வரை வெயிட் பண்ணினேன்..

நானும் கடவுள்கிட்ட எல்லாம் உங்க மனசு மாறணும்ன்னு எவ்வளவு மனு போட்டிருக்கேன் தெரியுமா? அந்தக் கடவுளும் ஒரு ப்ளானோட தான் இருக்காரு.. பாருங்க எங்க அண்ணன் போல ஒரு சூப்பரான பீசா உங்களுக்காக தயாரிச்சு வச்சிருக்காரு..” மித்ரா சொல்லவும், தீனா தனது காலரை தூக்கி விட,

“பீசா?” ஆதிரா சிரித்தாள்.

“இதுக்கெல்லாம் சிரி..” தீனா பல்லைக்கடிக்க,
“வாவ்.. சிரிக்கும்போது எவ்வளவு அழகா இருக்கீங்க தெரியுமா ஆதிரா.. அதே சிரிச்ச முகத்தோட வந்து எனக்கு புடவை செலக்ட் செய்ய ஹெல்ப் பண்ணுங்க..” என்றபடி அவளது கையைப் பிடிக்க,

“சாரி..” ஆதிரா அவளிடம் மன்னிப்பு வேண்டவும்,

“எதுக்கு இப்போ ஃபீல் பண்ணிட்டு இருக்கீங்க.. வாங்க..” அவள் அழைத்துக்கொண்டு செல்லவும், தீனாவைப் பார்த்துக்கொண்டே ஆதிரா அவளுடன் நடக்க, தீனா அங்கிருந்த புடவைகளைப் பார்வையிடத் துவங்கினான்..

மித்ராவுடன் சேர்ந்து ஆதிரா சில புடவைகளை தேர்வு செய்துவிட்டு தீனாவைத் தேட, அவன் ஓரிடத்திலிருந்து சில புடவைகளைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.. மெல்ல அவனது அருகில் சென்றவள், “இங்க என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க யுவா?” அவன் பார்த்துக்கொண்டிருந்த புடவையைப் பார்த்தபடி அவள் கேட்க,

“என் பொண்டாட்டிக்கு.. கல்யாணத்துக்காக புடவை எடுக்கும்போது நான் செலக்ட் பண்ண மிஸ் பண்ணிட்டேன்.. அதான் இப்போ செலக்ட் செய்யறேன்.. அப்போவும் அவ புடவை எல்லாம் கட்டிக்குவாளான்னு யோசனை இருந்தது.. இப்போவும் நான் எடுக்கறது அவளுக்கு பிடிக்குமா.. கட்டிக்குவாளான்னு தயக்கமா இருக்கு.. ஆனா.. ஆசையா இருக்கு.. அங்க வேலை இல்ல.. அதான் இங்க பார்த்துட்டு இருக்கேன்..” என்றவன், ஆவலுடன் ஆதிராவைப் பார்த்தான்.

“மேடம்.. இதெல்லாம் சார் செலக்ட் செய்து வச்சிருக்காரு..” என்றபடி அவன் எடுத்து வைத்திருந்த பத்து புடவைகளை கடைப்பணியாளர் அவளிடம் எடுத்து காட்ட,

“உங்களுக்கு இதுல எது ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு?” ஆதிரா தீனாவைக் கேட்க, அவன் ஒரு புடவையை தனியே எடுத்து,

“இது எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு.. இதுவும் ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு.. இதுல எதுன்னாலும் ஓகே..” அவனது கையில் இரண்டு புடவைகளைக் கொடுக்க,

“இது ரெண்டையுமே பில் போட்டுடுங்க..” அவன் சொல்லவும்,

“அப்போ இது பத்துமே பிடிச்சிருக்கு..” விளையாட்டாய் அவள் சொல்லவும்,

“அப்போ எல்லாமே பில் போடுங்க..” தீனா சொல்லவும், ஆதிரா பதறிப்போனாள்..

“ஹையோ.. நான் சும்மா உங்களை வம்பிழுத்தேன்.. அவ்வளவு புடவையை நான் என்ன செய்யறது? இது ரெண்டு போதும்..” அவளது பதிலைக் கேட்டவன், மேலும் ஒன்றை சேர்த்து பில் போட்டு எடுத்து வந்தான்..

 

[Ramya Swaminath]

அந்தப் புடவைகளில் ஒன்றை அணிந்து, அஞ்சுவின் கைவண்ணத்தில், தேவதையென ஆதிரா அந்த மண்டபத்தில் தீனாவின் அருகில் நின்று கொண்டிருக்க, “ஆதி.. வரவங்களை எல்லாம் கூப்பிடு.. நம்ம சொந்தக்காரங்களை உனக்குத் தானே தெரியும்?” பத்மினி சொல்லவும்,

“இப்போ அவங்களை எல்லாம் கூப்பிடலைன்னு யாரு அழுதா? உங்களுக்கு எதுக்கு இந்த வேண்டாத வேலை? வந்து மட்டும் அப்படியே முழு மனசோட வாழ்த்திடப் போறாங்களா?” பல்லைக்கடித்தவள், பத்மினி முறைக்கவும்,

“நான் போய் நாலு பேரை வந்தீங்களான்னு கேட்டுட்டு வரேன்.. நல்லவேளை.. நீங்க நம்ம கல்யாணத்தை கோவில்ல சிம்பிளா இருக்கணும்ன்னு சொல்லிட்டீங்க.. நல்லதா போச்சு.. இல்ல இவங்கெல்லாம் வந்து நல்ல ருசியா சாப்பிட்டு புரணி பேசிட்டு போவாங்க.. இதுக்கு அழைப்பு வேற.. நீங்க அண்ணா கூட இருங்க..” என்று முணுமுணுத்தபடி அவள் நகர்ந்து செல்ல,

“வாயைப் பார்த்தீங்களா? அவங்க பேசறாங்கன்னு நாம கூப்பிடாம இருக்க முடியுமா மாப்பிள்ளை.. நீங்களே சொல்லுங்க..” பத்மினி அவனிடம் நியாயம்
கேட்க,

“அவ உங்களுக்காகவும் சேர்த்து தானே சொல்றா அத்தை. சரிங்கத்தை நான் போய் அஷ்வின் கூட இருக்கேன்..” என்றவன், அஷ்வினின் அருகில் சென்றான்..

தனது மகன், தனது மனைவியுடன் சுற்றி வருவதைப் பார்த்த ஜானகியும் தயாளனும் அவர்களை ரசிக்க, சந்திரனும், வித்யாவும் அவர்களை கேலி செய்துக்கொண்டிருந்தனர்.

உறவினர்களை வரவேற்று அவள் நகர முற்பட, சிலர்
புன்னகையுடன் அவளிடம் நலம் விசாரித்துவிட்டு செல்ல, சிலர் அவளிடம் பெயருக்கு புன்னகைத்துவிட்டு, புறம் பேசத் துவங்கினர்..

அவள் தனியே வாசலின் அருகில் நிற்பதைப் பார்த்த தீனா, சந்திரனை அஷ்வினிடம் இருக்கச் சொல்லிவிட்டு, ஆதிராவின் அருகில் செல்ல, அப்பொழுது வந்த ஒரு பெண்மணி பேசியதைக் கேட்டவனின் மனது துடித்துப் போனது..

 

[Ramya Swaminath]

ஹலோ தோழமைகளே..

இதோ கதையின் அடுத்த பகுதியைக் கொடுத்துவிட்டேன்.. படித்துவிட்டு உங்களது கருத்துக்களைத் தவறாமல் பதிவிடுங்கள்.. உங்களது கருத்துக்களைக் காண ஆவலுடன் காத்திருக்கிறேன்.. சென்ற பதிவிற்கு உங்களது கருத்துக்களை பதிவிட்டமைக்கு மிக்க நன்றிகள் தோழமைகளே..

 

[Chitra ganesan]

Nice

 

[AkilaMathan]

Super ma

 

[laksh]

Super

 

[SarojaGopalakrishnan]

அருமையான பதிவு

யார் என்ன சொன்னாங்க