Barkkavi Murali
இணை அமைச்சர்
ஹாய் பிரெண்ட்ஸ்??? …. அனைவருக்கும் பொங்கல், மாட்டுப் பொங்கல், காணும் பொங்கல் நல்வாழ்த்துக்கள்??? பொங்கலை முன்னிட்டு பெரிய எபி ??? இதுக்கு மேல பெருசா கேட்டுடாதீங்க… மீ பாவம்??? படிச்சுட்டு ரொமான்ஸ் எப்படி இருந்துச்சுன்னு கமெண்ட்ல சொல்லுங்க???
அபியின் அறையில்…
“சோ உங்களுக்கு என்ன பிடிக்கும்… ஆனா என் ஸ்டேட்டஸால தான் என்ன அவாய்ட் பண்ணிருக்கீங்க… அப்படி தான…”
அபியோ அவளின் கேள்விக்கு என்ன பதில் கூறுவது என்று தெரியாமல் முழித்துக் கொண்டிருந்தான்.
“இவ்ளோ நேரம் உங்க அம்மா கிட்ட பெரிசா எக்ஸ்பிளைன் பண்ணீங்கள… இப்போ மட்டும் எதுக்கு வாயடைச்சு நிக்கிறீங்க... எதுவா இருந்தாலும் நேரடியா என்கிட்ட சொல்லுங்க… அத விட்டுட்டு அவாய்ட் பண்ணாதீங்க…” என்ற அவளின் குரலில் சோகத்தினால் சிறிது தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது.
என்ன முயன்றும் அடக்கமுடியாமல் மெல்லிய கேவல் வெளிப்பட்டது அவளிடம். அவளின் சிறு சோகத்தையும் பொறுக்க முடியாமல், “ரியா ப்ளீஸ் அழுகாத…” என்று முதல் முறையாக அவனாக அவளை நோக்கி அடியெடுத்து வைத்திருந்தான்.
‘ரியா’ என்ற அவனின் செல்லப் பெயர் கூறியது அவளின் மேல் அவனுக்கிருக்கும் நேசத்தை. ப்ரியா இதைக் கவனித்தாலும், எது சொல்வாதாயிருந்தாலும் அவனே கூறட்டும் என்று கண்ணீர் வழிந்தபடிஅமைதியாக இருந்தாள்…
அவனே அருகில் வந்து அவளது கண்ணீரைத் துடைத்தான்…
“இதுக்காகத் தான்… உன் கண்ணுல இருந்து எந்த காரணத்துக்காகவும் கண்ணீர் வரக் கூடாதுன்னு தான் உன்ன பிடிச்சிருந்தும் உன்ன அவாய்ட் பண்ற மாதிரி நடிச்சேன்…”
அவள் தன் கண்களை உயர்த்தி அவன் முகத்தைப் பார்க்கவும், அவனும் சிரித்துக்கொண்டே, “ஆமா நடிக்கத் தான் செஞ்சேன்… ஒவ்வொரு தடவையும் நீ என்ன சுத்தி வரும் போதும் என்ன கண்ட்ரோல் பண்ண நான் தான் படாத பாடு பட்டேன்… எங்க என் கண்ட்ரோல மீறி உன்கிட்ட லவ் சொல்லிடுவேனோன்னு பயந்து தான் உன்ன திட்டி அனுப்பிருக்கேன்…” என்று கூறினான்.
அதைக் கேட்டு அவள் முறைக்க… அவனோ அவள் மூக்கை பிடித்து ஆட்டி, “ஆனா கடைசில குடும்பமே சேர்ந்து இப்போ என் லவ்வ சொல்ல வச்சுடீங்கள…” என்றான்.
“இப்போ கூட எங்க சொன்னீங்க… அரை பக்கத்துக்கு டையலாக் தான் பேசியிருக்கீங்க…” என்று அவள் முணுமுணுக்க… “ஏன் மேடம்க்கு சொன்னா தான் தெரியுமா???…” என்றான் அவளை ரசனையுடன் பார்த்தபடி…
“ஹலோ இன்னும் பேச வேண்டியது எவ்ளோவோ இருக்கு… அதுக்குள்ள என்ன லுக்…???”
“??? இதுக்கு தான் அந்த ரவுடி கூட அதிகமா சேராதன்னு சொல்றது… இப்போ பாரு அவள மாதிரியே பேசுற… சின்ன வயசுல எவ்ளோ ஸாஃப்டா பேசுவ…”
“அப்போ என்ன சின்ன வயசுல பார்த்ததும் நியாபகம் இருக்கு உங்களுக்கு???…”
“ஹ்ம்ம் அந்த குட்டி முகம் ரோஸ் கலர் மப்ளர்குள்ள இருந்து எல்லாரையும் பார்த்து அழகா சிரிக்குமே… அந்த ஏஞ்சல நியாபகம் இல்லாம இருக்குமா… அப்பறம் ஸ்கூல்ல நதிய கூப்பிட வரப்போ என் சவுண்ட் கேட்டாலே அங்க இருந்து ஓடிப் போற அந்த குட்டிப் பொண்ண மறக்கத் தான் முடியுமா… இல்ல பெங்களூர்ல நான் பார்க்காதப்போ என்ன ரசிச்சுப் பார்த்துட்டு, நான் பார்க்குறப்போ எல்லாம் பிரென்ட் பின்னாடி ஒளிஞ்ச என் பிரின்சஸ நினைக்காம இருக்க முடியுமா???…”
“ஹே நா… நான் உங்… ங்கள பெங்களூர்ல பார்த்தது உங்களுக்கு எப்படித் தெரியும்???... அப்போ உங்களுக்கு என்ன அடையாளம் தெரிஞ்சுதா...” என்றாள் கொஞ்சம் தடுமாற்றம் நிறைய ஆச்சர்யத்துடன்…
“அது எப்படி தெரியாம போகும்… நீயும் உன் பிரெண்டும் பண்ண அலப்பரைகள் அப்படி.. டெய்லி என் மொபைல செல்ஃபி எடுக்கப் போறேன்னு வாங்கி அவ பண்ண கூத்துல அதுல அப்படி என்ன பண்ணுறான்னு பார்த்தபோ தான் உன் ஃபோட்டோவ பார்த்தேன்… அதுவும் போஸ் கொடுக்குறேன்னு நாக்க வெளிய விட்டு ஏதோ ஜோக்கர் மாதிரி இருந்த…???”
“ஹலோ அதெல்லாம் என் பிரெண்டுக்கு அனுப்பின ஃபோட்டோஸ்… நீங்க அத திருட்டுத்தனமா பார்த்ததும் இல்லாம என்கிட்டயே கமெண்ட் பண்ணுறீங்களா???...”
“ஓய் திருட்டுத்தனமாவா… அது என் மொபைல்… மொபைல பிடுங்கி வச்சுக்கிட்டு பிரெண்ட்ஸ் ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து அட்ராசிட்டிஸ் பண்ணிட்டு… இப்போ என்ன திருடன்னு சொல்றியா…”
“ஆமா ஆமா திருடன் தான்???…” என்று அவள் முணுமுணுக்க…
“என்ன ரியா சொன்ன… எனக்கு சரியா கேக்கல???…” என்றவாறே அவளை நெருங்கினான்…
“ஹலோ இன்னும் ஃபுல்லா சொல்லி முடிக்கல… சோ அங்கேயே நின்னு சொல்லுங்க…”
“அது என்ன ஹலோ… நீ தான் எனக்கு ஷார்ட் நேம் வச்சுருக்கியே… அத சொல்லி கூப்பிட வேண்டியது தான…???”
“அ…அது… எப்படி உங்களுக்கு தெரியும்…”
“ம்ம்ம் சிலர் ‘என் ஆளு என் உரிமை… அப்படி தான் பார்ப்பேன்’ன்னு சொல்லிட்டு இருந்தத கேட்டேன்???…”
“அப்போ ஒட்டு கேட்டீங்களா…”
“நீங்க என்ன சீக்ரெட் மாதிரியா பேசுனீங்க…”
“ஹ்ம்ம்… இப்போ என்ன டாபிக் மாத்துறீங்களா???…”
“நானா மாத்தல மா… நீ தான் டெம்ப்ட் பண்ணுற…” ஒரு நீண்ட பெருமூச்சு விட்டு, “ம்ம்ம் சரி நீ எப்படி பெங்களூர் வந்தனு சொல்லு…”
“ஃபர்ஸ்ட் நீங்க சொல்லுங்க…”
“இவ்ளோ நேரம் நான் தான சொன்னேன்… இப்போ நீ சொல்லு..”
“நாங்க ஐ.விக்காக பெங்களூர் வந்தோம்… எல்லாம் முடிச்சுட்டு ஷாப்பிங் பண்றப்போ தான் உங்கள பார்த்தேன்… பாத்தவோடனே நீங்க நதியோட அண்ணான்னு தெரிஞ்சுது… ஃபர்ஸ்டே உங்க மேல கிரஷ் இருந்தது… அன்னைக்கு உங்கள நேர்ல பார்த்ததும், என்னனே தெரியாத புது ஃபீல்… என்ன அறியாமலேயே உங்கள பார்த்துட்டு இருந்தேன்…”
“ம்ம்ம் நீ அப்படி பார்த்தத தான் என் பிரென்ட் பார்த்து என்கிட்ட சொன்னான்… அப்பறம் தான் உன்ன பார்த்தேன்… வயலட் கலர் ஃபிரில் ட்ரெஸ்ல அழகா பிரின்சஸ் மாதிரி இருந்த…” என்றவாறே அருகில் நெருங்கினான்.
அவளோ சுவரில் இடித்து நிற்க… அவன் தன் இரு கைகளையும் அவள் இரு புறமும் ஊன்றி நின்றான்.
“இவ்ளோ லவ் உள்ள வச்சுட்டு எதுக்கு என் ஸ்டேட்டஸ் பார்த்து என்ன அவாய்ட் பண்ணீங்க…” என்று அவள் கூறியபோது தானாக ஒரு இறுக்கம் அவனுள் எழுந்தது. அவள் கூற்றில் அவன் கைகள் தானாக இறங்கின.
அவன் விலக எத்தனிக்க, அவளோ விடாமல் அவன் கைகளைப் பற்றி, “இப்போ என்னாச்சு… எங்க வீட்டுல நம்ம லவ்வ அக்ஸெப்ட் பண்ணிட்டாங்கன்னு சொன்னா நார்மல் ஆகிடுவீங்களா???…” என்று அவள் கேட்க, அவனிற்கோ பெரும் ஆச்சர்யம்…
“ரியா, என்ன சொல்ற… உங்க வீட்டுல தெரியுமா…”
“ம்ம்ம் இங்க வரும்போதே உங்கள பார்க்கப் போறேன்னு சொல்லிட்டு தான் வந்தேன்…அப்பா கிட்ட தான் உங்கள லவ் பண்றேன்னு ஃபர்ஸ்ட் சொன்னேன்… சொன்னதும் அவரு ஒன்னும் சொல்லல… எனக்கும் பயமா தான் இருந்துச்சு… அப்பறம் ரெண்டு நாள் கழிச்சு, அவரே உங்கள பத்தி விசாரிச்சதுக்கு அப்பறம் அவருக்கும் ‘நோ’ சொல்ல எந்த ஆப்ஷன்ஸும் இல்ல…” என்றாள் முகம் முழுதும் சந்தோஷத்துடன்.
அவள் சொன்னதைக் கேட்டதும் சில நொடிகள் அமைதியாக இருந்த அபி, “சாரி ரியா… நீ நம்ம லவ்வுக்காக இவ்ளோ பண்ணிருக்க… ஆனா நான் எதுவுமே பண்ணல… உன்ன நெறையா ஹர்ட் பண்ணிருக்கேன்… அதுவே எனக்கு கில்ட்டியா இருக்கு…” என்றான்.
அவள் ஆதரவாக அவன் கைகளைப் பிடித்ததும், “உன்ன அவாய்ட் பண்ணதுக்கு காரணம் நான் முன்னாடியே சொன்ன மாதிரி நீ எப்பவும் கஷ்டப் படக் கூடாதுன்னு தான்… நீ அழக்கூடாதுன்னு நான் மீன் பண்ணது, என் கூடயிருந்து கஷ்டப்படுறது இல்ல… அதுக்காக நீ ஃபீல் பண்ண மாட்டேன்னு எனக்குத் தெரியும்… (இதை அவன் சொன்னதும், அவளுக்கு கர்வமாக இருந்தது… தன்னவன் தன்னை சரியாகப் புரிந்து கொண்டிருக்கிறான் என்று…) சப்போஸ் நம்ம லவ்வுக்கு உங்க வீட்டுல சம்மதிக்கலைனா அதுக்காக நீ ஃபீல் பண்ணக் கூடாதுன்னு தான்… எப்பவும் உன் பேரண்ட்ஸா இல்ல நானான்னு ஒரு சாய்ஸ உனக்கு கொடுக்கக் கூடாதுன்னு தான்…” என்று அவனின் நிலையை விளக்கினான்… அவன் குரலில் அவள் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமே என்ற தவிப்பு இருந்தது.
அவளின் நிலையோ வார்த்தைகளால் சொல்ல முடியாததாக இருந்தது. தன் காதல் கைக்கூடுமா என்று ஐயம் கொண்டிருந்தவளுக்கு, தன் காதலைக் காட்டிலும் பல மடங்கு காதலுடன், தன் மகிழ்ச்சிக்காக யோசித்து இவ்வளவு நாட்கள் காத்திருந்தவனது காதல், அவள் இத்தனை நாட்கள் அடைந்த வருத்ததிற்கு மருந்தானது...
அவன் முகமோ அவள் என்ன கூறப் போகிறாள் என்று தேர்வு முடிவுக்காகக் காத்திருக்கும் மாணவனை ஒத்திருந்தது...
அவளோ அவன் நிலையைக் கண்டு, சன்ன சிரிப்புடன், “என் அனவ்வ எனக்குத் தெரியும்???… நீங்க ‘நம்ம லவ்’ன்னு சொன்னதே எனக்கு ரொம்ப ஹாப்பியா இருக்கு… இதுக்கு முன்னாடி லவ் பண்ணலைனா என்ன…இதுக்கு அப்பறம் எல்லாத்துக்கும் சேர்த்து வச்சு லவ் பண்ணுங்க…” என்றாள்.
அவளின் ‘அனவ்’விலேயே அவன் குழப்பமெல்லாம் தெளிவடைந்து, முகம் பிரகாசமானது… அவள் சொல்லி முடித்ததும், தோளோடு சேர்த்தணைத்து, “தேங்க்ஸ் ரியா… என்ன புரிஞ்சிகிட்டதுக்கு…”
“ ஹலோ…” என்று அவள் ஏதோ கூற வருவதற்குள் அவள் இடையோடு தூக்கி அருகில் நிறுத்தி, “இன்னும் என்ன டி ஹலோன்னு ஏலம் போட்டுட்டு இருக்க… அதான் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி அழகா அனவ்ன்னு கூப்பிட்டேல… அப்பறம் என்ன…” என்று பேசிக் கொண்டிருக்க…
அவளோ நடந்தவற்றிலிருந்து இன்னும் வெளிவர முடியாமல் அதிர்ச்சியில் இருந்தாள்.
அதைப் பார்த்து சிரித்த அவன், “என்ன பேபி ரொம்ப ஷாக்கா இருக்கா… இதுக்கு ஷாக் ட்ரீட்மெண்ட் பண்ணிடலாமா???…” என்றவாறே அவளின் இதழ்களை நோக்கினான்…
அதில் சுயத்திற்கு திரும்பிய அவள், “சீ போ… பேட் பாய்???...” என்று அவன் அசந்திருந்த நேரம் அவனைத் தள்ளிவிட்டு கீழே சென்று விட்டாள்.
அபியோ அன்று காலை ராகுல் அவனிடம் தன் தோழிக்காக பேசியது மனதில் ஓடியது… அதுவும் ஒரு காரணம் அவன் இன்று தன் மனம் திறந்து ப்ரியாவிடம் பேசியதற்கு…
ஈர்ப்பு 33
அபியின் அறையில்…
“சோ உங்களுக்கு என்ன பிடிக்கும்… ஆனா என் ஸ்டேட்டஸால தான் என்ன அவாய்ட் பண்ணிருக்கீங்க… அப்படி தான…”
அபியோ அவளின் கேள்விக்கு என்ன பதில் கூறுவது என்று தெரியாமல் முழித்துக் கொண்டிருந்தான்.
“இவ்ளோ நேரம் உங்க அம்மா கிட்ட பெரிசா எக்ஸ்பிளைன் பண்ணீங்கள… இப்போ மட்டும் எதுக்கு வாயடைச்சு நிக்கிறீங்க... எதுவா இருந்தாலும் நேரடியா என்கிட்ட சொல்லுங்க… அத விட்டுட்டு அவாய்ட் பண்ணாதீங்க…” என்ற அவளின் குரலில் சோகத்தினால் சிறிது தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது.
என்ன முயன்றும் அடக்கமுடியாமல் மெல்லிய கேவல் வெளிப்பட்டது அவளிடம். அவளின் சிறு சோகத்தையும் பொறுக்க முடியாமல், “ரியா ப்ளீஸ் அழுகாத…” என்று முதல் முறையாக அவனாக அவளை நோக்கி அடியெடுத்து வைத்திருந்தான்.
‘ரியா’ என்ற அவனின் செல்லப் பெயர் கூறியது அவளின் மேல் அவனுக்கிருக்கும் நேசத்தை. ப்ரியா இதைக் கவனித்தாலும், எது சொல்வாதாயிருந்தாலும் அவனே கூறட்டும் என்று கண்ணீர் வழிந்தபடிஅமைதியாக இருந்தாள்…
அவனே அருகில் வந்து அவளது கண்ணீரைத் துடைத்தான்…
“இதுக்காகத் தான்… உன் கண்ணுல இருந்து எந்த காரணத்துக்காகவும் கண்ணீர் வரக் கூடாதுன்னு தான் உன்ன பிடிச்சிருந்தும் உன்ன அவாய்ட் பண்ற மாதிரி நடிச்சேன்…”
அவள் தன் கண்களை உயர்த்தி அவன் முகத்தைப் பார்க்கவும், அவனும் சிரித்துக்கொண்டே, “ஆமா நடிக்கத் தான் செஞ்சேன்… ஒவ்வொரு தடவையும் நீ என்ன சுத்தி வரும் போதும் என்ன கண்ட்ரோல் பண்ண நான் தான் படாத பாடு பட்டேன்… எங்க என் கண்ட்ரோல மீறி உன்கிட்ட லவ் சொல்லிடுவேனோன்னு பயந்து தான் உன்ன திட்டி அனுப்பிருக்கேன்…” என்று கூறினான்.
அதைக் கேட்டு அவள் முறைக்க… அவனோ அவள் மூக்கை பிடித்து ஆட்டி, “ஆனா கடைசில குடும்பமே சேர்ந்து இப்போ என் லவ்வ சொல்ல வச்சுடீங்கள…” என்றான்.
“இப்போ கூட எங்க சொன்னீங்க… அரை பக்கத்துக்கு டையலாக் தான் பேசியிருக்கீங்க…” என்று அவள் முணுமுணுக்க… “ஏன் மேடம்க்கு சொன்னா தான் தெரியுமா???…” என்றான் அவளை ரசனையுடன் பார்த்தபடி…
“ஹலோ இன்னும் பேச வேண்டியது எவ்ளோவோ இருக்கு… அதுக்குள்ள என்ன லுக்…???”
“??? இதுக்கு தான் அந்த ரவுடி கூட அதிகமா சேராதன்னு சொல்றது… இப்போ பாரு அவள மாதிரியே பேசுற… சின்ன வயசுல எவ்ளோ ஸாஃப்டா பேசுவ…”
“அப்போ என்ன சின்ன வயசுல பார்த்ததும் நியாபகம் இருக்கு உங்களுக்கு???…”
“ஹ்ம்ம் அந்த குட்டி முகம் ரோஸ் கலர் மப்ளர்குள்ள இருந்து எல்லாரையும் பார்த்து அழகா சிரிக்குமே… அந்த ஏஞ்சல நியாபகம் இல்லாம இருக்குமா… அப்பறம் ஸ்கூல்ல நதிய கூப்பிட வரப்போ என் சவுண்ட் கேட்டாலே அங்க இருந்து ஓடிப் போற அந்த குட்டிப் பொண்ண மறக்கத் தான் முடியுமா… இல்ல பெங்களூர்ல நான் பார்க்காதப்போ என்ன ரசிச்சுப் பார்த்துட்டு, நான் பார்க்குறப்போ எல்லாம் பிரென்ட் பின்னாடி ஒளிஞ்ச என் பிரின்சஸ நினைக்காம இருக்க முடியுமா???…”
“ஹே நா… நான் உங்… ங்கள பெங்களூர்ல பார்த்தது உங்களுக்கு எப்படித் தெரியும்???... அப்போ உங்களுக்கு என்ன அடையாளம் தெரிஞ்சுதா...” என்றாள் கொஞ்சம் தடுமாற்றம் நிறைய ஆச்சர்யத்துடன்…
“அது எப்படி தெரியாம போகும்… நீயும் உன் பிரெண்டும் பண்ண அலப்பரைகள் அப்படி.. டெய்லி என் மொபைல செல்ஃபி எடுக்கப் போறேன்னு வாங்கி அவ பண்ண கூத்துல அதுல அப்படி என்ன பண்ணுறான்னு பார்த்தபோ தான் உன் ஃபோட்டோவ பார்த்தேன்… அதுவும் போஸ் கொடுக்குறேன்னு நாக்க வெளிய விட்டு ஏதோ ஜோக்கர் மாதிரி இருந்த…???”
“ஹலோ அதெல்லாம் என் பிரெண்டுக்கு அனுப்பின ஃபோட்டோஸ்… நீங்க அத திருட்டுத்தனமா பார்த்ததும் இல்லாம என்கிட்டயே கமெண்ட் பண்ணுறீங்களா???...”
“ஓய் திருட்டுத்தனமாவா… அது என் மொபைல்… மொபைல பிடுங்கி வச்சுக்கிட்டு பிரெண்ட்ஸ் ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து அட்ராசிட்டிஸ் பண்ணிட்டு… இப்போ என்ன திருடன்னு சொல்றியா…”
“ஆமா ஆமா திருடன் தான்???…” என்று அவள் முணுமுணுக்க…
“என்ன ரியா சொன்ன… எனக்கு சரியா கேக்கல???…” என்றவாறே அவளை நெருங்கினான்…
“ஹலோ இன்னும் ஃபுல்லா சொல்லி முடிக்கல… சோ அங்கேயே நின்னு சொல்லுங்க…”
“அது என்ன ஹலோ… நீ தான் எனக்கு ஷார்ட் நேம் வச்சுருக்கியே… அத சொல்லி கூப்பிட வேண்டியது தான…???”
“அ…அது… எப்படி உங்களுக்கு தெரியும்…”
“ம்ம்ம் சிலர் ‘என் ஆளு என் உரிமை… அப்படி தான் பார்ப்பேன்’ன்னு சொல்லிட்டு இருந்தத கேட்டேன்???…”
“அப்போ ஒட்டு கேட்டீங்களா…”
“நீங்க என்ன சீக்ரெட் மாதிரியா பேசுனீங்க…”
“ஹ்ம்ம்… இப்போ என்ன டாபிக் மாத்துறீங்களா???…”
“நானா மாத்தல மா… நீ தான் டெம்ப்ட் பண்ணுற…” ஒரு நீண்ட பெருமூச்சு விட்டு, “ம்ம்ம் சரி நீ எப்படி பெங்களூர் வந்தனு சொல்லு…”
“ஃபர்ஸ்ட் நீங்க சொல்லுங்க…”
“இவ்ளோ நேரம் நான் தான சொன்னேன்… இப்போ நீ சொல்லு..”
“நாங்க ஐ.விக்காக பெங்களூர் வந்தோம்… எல்லாம் முடிச்சுட்டு ஷாப்பிங் பண்றப்போ தான் உங்கள பார்த்தேன்… பாத்தவோடனே நீங்க நதியோட அண்ணான்னு தெரிஞ்சுது… ஃபர்ஸ்டே உங்க மேல கிரஷ் இருந்தது… அன்னைக்கு உங்கள நேர்ல பார்த்ததும், என்னனே தெரியாத புது ஃபீல்… என்ன அறியாமலேயே உங்கள பார்த்துட்டு இருந்தேன்…”
“ம்ம்ம் நீ அப்படி பார்த்தத தான் என் பிரென்ட் பார்த்து என்கிட்ட சொன்னான்… அப்பறம் தான் உன்ன பார்த்தேன்… வயலட் கலர் ஃபிரில் ட்ரெஸ்ல அழகா பிரின்சஸ் மாதிரி இருந்த…” என்றவாறே அருகில் நெருங்கினான்.
அவளோ சுவரில் இடித்து நிற்க… அவன் தன் இரு கைகளையும் அவள் இரு புறமும் ஊன்றி நின்றான்.
“இவ்ளோ லவ் உள்ள வச்சுட்டு எதுக்கு என் ஸ்டேட்டஸ் பார்த்து என்ன அவாய்ட் பண்ணீங்க…” என்று அவள் கூறியபோது தானாக ஒரு இறுக்கம் அவனுள் எழுந்தது. அவள் கூற்றில் அவன் கைகள் தானாக இறங்கின.
அவன் விலக எத்தனிக்க, அவளோ விடாமல் அவன் கைகளைப் பற்றி, “இப்போ என்னாச்சு… எங்க வீட்டுல நம்ம லவ்வ அக்ஸெப்ட் பண்ணிட்டாங்கன்னு சொன்னா நார்மல் ஆகிடுவீங்களா???…” என்று அவள் கேட்க, அவனிற்கோ பெரும் ஆச்சர்யம்…
“ரியா, என்ன சொல்ற… உங்க வீட்டுல தெரியுமா…”
“ம்ம்ம் இங்க வரும்போதே உங்கள பார்க்கப் போறேன்னு சொல்லிட்டு தான் வந்தேன்…அப்பா கிட்ட தான் உங்கள லவ் பண்றேன்னு ஃபர்ஸ்ட் சொன்னேன்… சொன்னதும் அவரு ஒன்னும் சொல்லல… எனக்கும் பயமா தான் இருந்துச்சு… அப்பறம் ரெண்டு நாள் கழிச்சு, அவரே உங்கள பத்தி விசாரிச்சதுக்கு அப்பறம் அவருக்கும் ‘நோ’ சொல்ல எந்த ஆப்ஷன்ஸும் இல்ல…” என்றாள் முகம் முழுதும் சந்தோஷத்துடன்.
அவள் சொன்னதைக் கேட்டதும் சில நொடிகள் அமைதியாக இருந்த அபி, “சாரி ரியா… நீ நம்ம லவ்வுக்காக இவ்ளோ பண்ணிருக்க… ஆனா நான் எதுவுமே பண்ணல… உன்ன நெறையா ஹர்ட் பண்ணிருக்கேன்… அதுவே எனக்கு கில்ட்டியா இருக்கு…” என்றான்.
அவள் ஆதரவாக அவன் கைகளைப் பிடித்ததும், “உன்ன அவாய்ட் பண்ணதுக்கு காரணம் நான் முன்னாடியே சொன்ன மாதிரி நீ எப்பவும் கஷ்டப் படக் கூடாதுன்னு தான்… நீ அழக்கூடாதுன்னு நான் மீன் பண்ணது, என் கூடயிருந்து கஷ்டப்படுறது இல்ல… அதுக்காக நீ ஃபீல் பண்ண மாட்டேன்னு எனக்குத் தெரியும்… (இதை அவன் சொன்னதும், அவளுக்கு கர்வமாக இருந்தது… தன்னவன் தன்னை சரியாகப் புரிந்து கொண்டிருக்கிறான் என்று…) சப்போஸ் நம்ம லவ்வுக்கு உங்க வீட்டுல சம்மதிக்கலைனா அதுக்காக நீ ஃபீல் பண்ணக் கூடாதுன்னு தான்… எப்பவும் உன் பேரண்ட்ஸா இல்ல நானான்னு ஒரு சாய்ஸ உனக்கு கொடுக்கக் கூடாதுன்னு தான்…” என்று அவனின் நிலையை விளக்கினான்… அவன் குரலில் அவள் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமே என்ற தவிப்பு இருந்தது.
அவளின் நிலையோ வார்த்தைகளால் சொல்ல முடியாததாக இருந்தது. தன் காதல் கைக்கூடுமா என்று ஐயம் கொண்டிருந்தவளுக்கு, தன் காதலைக் காட்டிலும் பல மடங்கு காதலுடன், தன் மகிழ்ச்சிக்காக யோசித்து இவ்வளவு நாட்கள் காத்திருந்தவனது காதல், அவள் இத்தனை நாட்கள் அடைந்த வருத்ததிற்கு மருந்தானது...
அவன் முகமோ அவள் என்ன கூறப் போகிறாள் என்று தேர்வு முடிவுக்காகக் காத்திருக்கும் மாணவனை ஒத்திருந்தது...
அவளோ அவன் நிலையைக் கண்டு, சன்ன சிரிப்புடன், “என் அனவ்வ எனக்குத் தெரியும்???… நீங்க ‘நம்ம லவ்’ன்னு சொன்னதே எனக்கு ரொம்ப ஹாப்பியா இருக்கு… இதுக்கு முன்னாடி லவ் பண்ணலைனா என்ன…இதுக்கு அப்பறம் எல்லாத்துக்கும் சேர்த்து வச்சு லவ் பண்ணுங்க…” என்றாள்.
அவளின் ‘அனவ்’விலேயே அவன் குழப்பமெல்லாம் தெளிவடைந்து, முகம் பிரகாசமானது… அவள் சொல்லி முடித்ததும், தோளோடு சேர்த்தணைத்து, “தேங்க்ஸ் ரியா… என்ன புரிஞ்சிகிட்டதுக்கு…”
“ ஹலோ…” என்று அவள் ஏதோ கூற வருவதற்குள் அவள் இடையோடு தூக்கி அருகில் நிறுத்தி, “இன்னும் என்ன டி ஹலோன்னு ஏலம் போட்டுட்டு இருக்க… அதான் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி அழகா அனவ்ன்னு கூப்பிட்டேல… அப்பறம் என்ன…” என்று பேசிக் கொண்டிருக்க…
அவளோ நடந்தவற்றிலிருந்து இன்னும் வெளிவர முடியாமல் அதிர்ச்சியில் இருந்தாள்.
அதைப் பார்த்து சிரித்த அவன், “என்ன பேபி ரொம்ப ஷாக்கா இருக்கா… இதுக்கு ஷாக் ட்ரீட்மெண்ட் பண்ணிடலாமா???…” என்றவாறே அவளின் இதழ்களை நோக்கினான்…
அதில் சுயத்திற்கு திரும்பிய அவள், “சீ போ… பேட் பாய்???...” என்று அவன் அசந்திருந்த நேரம் அவனைத் தள்ளிவிட்டு கீழே சென்று விட்டாள்.
அபியோ அன்று காலை ராகுல் அவனிடம் தன் தோழிக்காக பேசியது மனதில் ஓடியது… அதுவும் ஒரு காரணம் அவன் இன்று தன் மனம் திறந்து ப்ரியாவிடம் பேசியதற்கு…